Przejdź do zawartości

Czesław Święcicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Święcicki
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

5 października 1894
Maliszewo

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1952
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

8 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia) Komandor Orderu Kambodży (Francja) Order Trzech Gwiazd IV klasy (Łotwa) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Czesław Święcicki[a] h. Jastrzębiec (ur. 5 października 1894 w Maliszewie, zm. 29 listopada 1952 w Londynie) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 października 1894, w rodzinie Tadeusza z rodu Święcickich h. Jastrzębiec (1866–1926) i Jadwigi z Gockowskich h. Prawdzic (1866–1940).

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wstąpił do Wojska Polskiego. Zweryfikowany do stopnia porucznika kawalerii. Przydzielony do 2 pułku Ułanów Grochowskich, wraz z którym brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Za udział w wojnie otrzymał Order Virtuti Militari.

3 maja 1926 roku został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 34. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[2]. Pozostał w macierzystym pułku, stacjonującym w garnizonie Suwałki[3]. Następnie służył w 8 pułku strzelców konnych w garnizonie Chełmno. W 1937 roku został kwatermistrzem pułku. W następnym roku zajmowane przez niego stanowisko kwatermistrza zostało podniesione do rangi II zastępcy dowódcy pułku.

W czasie kampanii wrześniowej był kwatermistrzem 8 pułku strzelców konnych. Został wzięty do niewoli przez Niemców. Był osadzony w Oflagu VII A Murnau. Po zakończeniu wojny i oswobodzeniu pozostał na emigracji osiadając w Wielkiej Brytanii. Zamieszkiwał w Londynie. Zmarł 29 listopada 1952. Został pochowany na cmentarzu w londyńskiej dzielnicy Wimbledon.

Jego żoną była Kazimiera z Jasiewiczów h. Rawicz (1904–1974).

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Czesław I Święcicki”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]