49°50′N 36°41′E/49,833333 36,683333Czuhujew
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Zarządzający |
Minajewa Hałyna Mykołajiwna↗ | ||||
| Powierzchnia |
12,77 km² | ||||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-5746 | ||||
| Kod pocztowy |
63500 | ||||
Położenie na mapie obwodu charkowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 49°50′N 36°41′E/49,833333 36,683333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Czuhujew (ukr. Чугýїв, Czuhujiw) – miasto na wschodzie Ukrainy, w obwodzie charkowskim, siedziba władz rejonu czuhujewskiego.
Przez miasto przepływa rzeka Doniec.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1627 r., jako o grodzie na południowej granicy carstwa rosyjskiego. Od połowy XVII wieku do 1765 r. było ono siedzibą pułku charkowskiego (starobielskiego).
Czuhujew jest także miejscem narodzin XIX wiecznego malarza Ilii Riepina.
Przed II wojną światową w mieście działała akademia wojskowa.
W mieście znajduje się znany ośrodek przemysłu spożywczego, który skupia się przede wszystkim na produkcji majonezu.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Ludność miasta liczyła w 1974 r. 26 000 mieszkańców.
W 1989 liczyłо 36 543 mieszkańców[2].
W 2013 liczyłо 32 279 mieszkańców[3].
W 2017 liczyło 32 454 mieszkańców[4].
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [dostęp 2021-07-13] (ukr.).
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.97.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2017 року. Державна служба статистики України. Київ, 2017. стор.67.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Czugujew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 880.
