Bałaklija
49°27′N 36°52′E/49,450000 36,866667
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Hromada | |||
| Mer |
Ołeksandr Litwinow | ||
| Powierzchnia |
16,3 km² | ||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 5749 | ||
| Kod pocztowy |
64218 | ||
| Tablice rejestracyjne |
AX | ||
Położenie na mapie obwodu charkowskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
| 49°27′N 36°52′E/49,450000 36,866667
| |||
| Strona internetowa | |||
Bałaklija[1] (ukr. Балаклія) – miasto na Ukrainie, w obwodzie charkowskim, w rejonie iziumskim, siedziba hromady. Leży na lewym brzegu Dońca, 95 km na południowy wschód od Charkowa, na linii kolejowej Moskwa – Donbas. W 2021 roku liczyło ok. 26,9 tys. mieszkańców[2].
Miasto zostało założone w 1663 jako kozacka słoboda przez sotnika Jakiwa Czernihiwca.
23 marca 2017 20 000 mieszkańców Bałaklii było ewakuowanych w następstwie pożaru i serii eksplozji w magazynie amunicji, który znajduje się w mieście[3]. Zamknięto także przestrzeń powietrzną dla samolotów w promieniu 50 km[4].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
W 1989 liczyła 35 737 mieszkańców[5].
W 2013 liczyła 29 499 mieszkańców[2].
W 2017 liczyła 28 868 mieszkańców[6].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz materiałów budowlanych[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 121. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ Ukraine munitions blasts prompt mass evacuations.
- ↑ В Балаклею ввели подразделения НГ.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2017 року. Державна служба статистики України. Київ, 2017. стор.67.
- ↑ Bałaklija, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-19].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bałakleja, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 94.
- Bałakleja, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 75.
