Dagmara Mirowska-Guzel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dagmara Mirowska-Guzel (ur. 15 marca 1974 w Łodzi) – polska farmakolog, neurolog, profesor nauk medycznych.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła Liceum im. Kazimierza Jagiellończyka w Sieradzu. Jest absolwentką Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi. W 2002 roku obroniła pracę doktorską w Akademii Medycznej w Warszawie (obecnie Warszawski Uniwersytet Medyczny), siedem lat później uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk medycznych, w 2014 roku tytuł profesora[1]. Jest specjalistą neurologiem i farmakologiem klinicznym.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Od roku 2000 zatrudniona jest w Katedrze i Zakładzie Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, od 2013 r. kieruje Katedrą i Zakładem. W latach 2002 oraz 2005-2006 przebywała na stypendium naukowym Europejskiego Towarzystwa Neurologicznego oraz Europejskiej Federacji Towarzystw Neurologicznych w Instytucie Psychiatrycznym Maxa-Plancka w Monachium. W latach 2013–2018 była konsultantem wojewódzkim w dziedzinie farmakologii klinicznej w województwie mazowieckim. Od roku 2019 jest członkiem Interdyscyplinarnego Zespołu doradczego do spraw finansowania międzynarodowej współpracy naukowej przy Ministrze Edukacji i Nauki[2][3]. W latach 2020–2023 była przewodniczącą Komitetu Terapii i Nauk o Leku Polskiej Akademii Nauk[4] oraz przewodniczącą Wydziału V Nauk Lekarskich Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (TNW). W latach 2012–214 oraz od roku 2016 jest członkiem zarządu Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, a od 14 listopada 2023 r. jest jego prezesem[5]. Jest także prezesem elektem Polskiego Towarzystwa Farmakologii Klinicznej i Terapii[6]. Ponadto jest członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego[7] oraz Sekcji Stwardnienia Rozsianego i Neuroimmunologii Polskiego Towarzystwa Neurologicznego (kadencja 2021-2024)[8]. W roku 2023 została wybrana na wiceprezesa Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Rok wcześniej została powołana jako ekspert do Komisji Ewaluacji Nauki do oceny osiągnięć w ramach ewaluacji jakości działalności naukowej Ministerstwa Edukacji i Nauki, a w roku 2023 jako ekspert Zespołu ds. Świadczeń z Funduszu Kompensacyjnego Badań Klinicznych przy Rzeczniku Praw Pacjenta[9]. Od roku 2020 wchodzi w skład Zespołu Języka Medycznego (obecnie Zespołu Języka w Medycynie) Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk[10][9]. Jest członkiem rady naukowej Polskiego Towarzystwa Bezpiecznej Farmakoterapii[11], przewodniczącą zespołu ekspertów ds. akredytacji do prowadzenia specjalizacji w dziedzinie farmakologii klinicznej, członkiem zespołu ds. opracowania programu specjalizacji w dziedzinie farmakologii klinicznej, jak również członkiem komisji przeprowadzającej egzamin specjalizacyjny w tej dziedzinie. Od 2024 r. jest pełnomocnikiem Rektora ds. równego traktowania w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym[12].

Nauka[edytuj | edytuj kod]

Jej zainteresowania naukowe wiążą się z farmakoterapią chorób autoimmunologicznych ośrodkowego układu nerwowego, ze szczególnym uwzględnieniem stwardnienia rozsianego. Od 2016 roku należy do grona ekspertów tworzących i publikujących polskie rekomendacje diagnostyki i leczenia tej choroby. Była zaangażowana w badania mające na celu określenie zmian w charakterystyce demograficznej i klinicznej chorych na stwardnienie rozsiane na przestrzeni trzydziestu lat w odniesieniu do zmieniających się kryteriów diagnostycznych choroby. Nurt działań naukowych obejmuje również badanie zmian neuroprzekaźnictwa w ośrodkowym układzie nerwowym oraz zachowania zwierząt w modelach doświadczalnych pod wpływem leków i innych substancji, w tym pochodzenia roślinnego o potencjale terapeutycznym. Pozwala to uzupełniać informację na temat ośrodkowych mechanizmów działania, w tym także wyjaśniać mechanizmy wybranych działań niepożądanych. Zakres wspomnianej aktywności naukowej jest bezpośrednio związany z zainteresowaniem tematyką bezpieczeństwa farmakoterapii, zarówno w obszarze przedklinicznym, jak i klinicznym, ze szczególnym uwzględnieniem badań porejestracyjnych. Od 2021 r. jest redaktorem naczelnym czasopisma poświęconemu stwardnieniu rozsianemu „MS Report”[13], a od 2016 r. jest redaktorem naczelnym uczelnianego czasopisma „Medycyna Dydaktyka Wychowanie”[14].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

2024 – Brązowy Krzyż Zasługi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strona Ludzi Nauki [online] [dostęp 2024-02-03].
  2. Strona Interdyscyplinarnego Zespołu doradczego do spraw finansowania międzynarodowej współpracy naukowej przy Ministrze Edukacji i Nauki [online] [dostęp 2024-02-03].
  3. Dziennik Urzędowy Ministra Nauki [online] [dostęp 2024-02-03].
  4. Strona Komitetu Terapii i Nauk o Leku Polskiej Akademii Nauk [online] [dostęp 2024-02-03].
  5. Strona Towarzystwa Naukowego Warszawskiego [online] [dostęp 2024-02-03].
  6. Strona Rzecznika Prasowego WUM [online] [dostęp 2024-02-03].
  7. Strona Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego [online] [dostęp 2024-02-03].
  8. Strona Polskiego Towarzystwa Neurologicznego [online] [dostęp 2024-02-03].
  9. a b Strona Zespołu ds. Świadczeń z Funduszu Kompensacyjnego Badań Klinicznych [online] [dostęp 2024-02-03].
  10. Skład osobowy Zespołu Języka w Medycynie Rady Języka Polskiego [online] [dostęp 2024-02-03].
  11. Strona Polskiego Towarzystwa Bezpiecznej Farmakoterapii [online] [dostęp 2024-02-03].
  12. Strona Pełnomocnika Rektora WUM [online] [dostęp 2024-02-03].
  13. Czasopismo „MS Report” [online] [dostęp 2024-02-03].
  14. Czasopismo „Medycyna Dydaktyka Wychowanie” [online] [dostęp 2024-02-03].