Dakowy Mokre
52°16′14″N 16°29′05″E/52,270556 16,484722| wieś | |
 Dwór w Dakowach Mokrych. Fronton z herbami | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
507[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
64-330[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PNT |
| SIMC |
0592176 |
Położenie na mapie gminy Opalenica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego  | |
| 52°16′14″N 16°29′05″E/52,270556 16,484722[1]
| |
Dakowy Mokre – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, powiecie nowotomyskim w gminie Opalenica[4][5], 6 km na południowy wschód od Opalenicy, 10 km na południe od Buku.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi ewaluowała stopniowo od czasu jej powstania. W XIV wieku znana była pod nazwą Dakowo. Jan Nepomucen Bobrowicz w swojej książce pod tytułem "Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego" (wyd. 1846) pisze "Dakowy mokre"[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1399 r. Wieś należała kolejno do rodów Dakowskich, Chociszewskich, Niegolewskich, Raczyńskich, a następnie do Bolesława Potockiego (1870 r.). Po ślubie Felicji z Potockich z Maciejem Mielżyńskim dwór przeszedł w ręce rodziny Mielżyńskich z Iwna, a od 1932 r. do Anieli z Mielżyńskich Ostrowskiej[7].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Dakowy Mokre należały do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[6]. Dakowy Mokre należały do okręgu bukowskiego i stanowiły część majątku Wojnowice, którego właścicielem był wówczas Edmund Raczyński[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 518 mieszkańców i 46 dymów (domostw)[6].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dakowy Mokre, po jej zniesieniu w gromadzie Opalenica-Wschód. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół w stylu neorenesansowym z 1904 r., trzeci już z kolei powstały w tym miejscu. Pierwszy budynek, jeszcze o konstrukcji drewnianej wzniósł ówczesny właściciel Opalenicy, Tycz Bar w roku 1401. Kościół drewniany przetrwał do XVI wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i w 1504 r. wybudowano kościół murowany w stylu gotyckim. Inicjatorem budowy była Małgorzata Chociszewska. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Obecny kościół wzniesiony został w latach 1901-1904 pod kierownictwem Heliodora Matejki
- Dwór neoklasycystyczny z parkiem
- Pozostałości grodziska pierścieniowatego z VII-IX w. w odległości około 1 km na północ od wsi. Należało ono do tzw. kompleksu poznańskiego – pasa grodów rozciągających się od Poznania na zachód aż po rzekę Mogilnicę i na północ aż po zakręt Warty. Grodzisko jest poważnie zniszczone - zachowała się jedynie niewielka część wału we wschodniej części grodu w pierwotnej wysokości około 3 m, a także środkowa i zewnętrzna część wału w zachodniej partii grodu, ale do wysokości jedynie około 80 cm. We wnętrzu widoczne są ślady licznych wkopów. Na zewnątrz widoczna jest fosa, szerokości obecnie około 3 m, ale bardzo płytka. Gród w Dakowych Mokrych funkcjonował w VII/VIII-IX w ., a po jego opuszczeniu wykorzystany był ponownie w XI w. przez krótkotrwałe osadnictwo.
-
Kościół św. Katarzyny
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21217
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 202 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
- ↑ Małgorzata Mazurek (2002), Dwory Wielkopolskie, Dakowy Mokre, https://web.archive.org/web/20090814191248/http://www.staff.amu.edu.pl/~gmazurek/zpd/dakom.htm.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dokowo Mokre, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- Opis miejscowości na stronie gminy Opalenica. opalenica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-10)].
- Strona Dakowskiego Dworu
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Osady leśne |
|
| Integralne części wsi |
