52°16′14″N 16°29′06″E/52,270556 16,485000Dakowy Mokre
| Artykuł | 52°16′14″N 16°29′6″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°16'0.1"N, 16°30'0.0"E, 52°16'13.69"N, 16°29'4.49"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 1171 m |
| ||||
| ||||
 Kościół św. Katarzyny | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  wielkopolskie
| |||
| Powiat | nowotomyski | |||
| Gmina | Opalenica | |||
| Liczba ludności (2006) | 509 | |||
| Strefa numeracyjna | 61 | |||
| Kod pocztowy | 64-330[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | PNT | |||
| SIMC | 0592176 | |||
Położenie na mapie gminy Opalenica   Dakowy Mokre | ||||
Położenie na mapie Polski  Dakowy Mokre | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  Dakowy Mokre | ||||
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego  Dakowy Mokre | ||||
| 52°16′14″N 16°29′06″E/52,270556 16,485000
| ||||
Dakowy Mokre – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, powiecie nowotomyskim w gminie Opalenica[2][3], 6 km na południowy wschód od Opalenicy, 10 km na południe od Buku.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi ewaluowała stopniowo od czasu jej powstania. W XIV wieku znana była pod nazwą Dakowo. Jan Nepomucen Bobrowicz w swojej książce pod tytułem "Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego" (wyd. 1846) pisze "Dakowy mokre"[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1399 r. Wieś należała kolejno do rodów Dakowskich, Chociszewskich, Niegolewskich, Raczyńskich, a następnie do Bolesława Potockiego (1870 r.). Po ślubie Felicji z Potockich z Maciejem Mielżyńskim dwór przeszedł w ręce rodziny Mielżyńskich z Iwna, a od 1932 r. do Anieli z Mielżyńskich Ostrowskiej[5].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Dakowy Mokre należały do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[4]. Dakowy Mokre należały do okręgu bukowskiego i stanowiły część majątku Wojnowice, którego właścicielem był wówczas Edmund Raczyński[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 518 mieszkańców i 46 dymów (domostw)[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół w stylu neorenesansowym z 1904 r., trzeci już z kolei powstały w tym miejscu. Pierwszy budynek, jeszcze o konstrukcji drewnianej wzniósł ówczesny właściciel Opalenicy, Tycz Bar w roku 1401. Kościół drewniany przetrwał do XVI wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i w 1504 r. wybudowano kościół murowany w stylu gotyckim. Inicjatorem budowy była Małgorzata Chociszewska. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Obecny kościół wzniesiony został w latach 1901-1904 pod kierownictwem Heliodora Matejki
- Dwór neoklasycystyczny z parkiem
- Pozostałości grodziska pierścieniowatego z VII-IX w. w odległości około 1 km na północ od wsi. Należało ono do tzw. kompleksu poznańskiego – pasa grodów rozciągających się od Poznania na zachód aż po rzekę Mogilnicę i na północ aż po zakręt Warty. Grodzisko jest poważnie zniszczone - zachowała się jedynie niewielka część wału we wschodniej części grodu w pierwotnej wysokości około 3 m, a także środkowa i zewnętrzna część wału w zachodniej partii grodu, ale do wysokości jedynie około 80 cm. We wnętrzu widoczne są ślady licznych wkopów. Na zewnątrz widoczna jest fosa, szerokości obecnie około 3 m, ale bardzo płytka. Gród w Dakowych Mokrych funkcjonował w VII/VIII-IX w ., a po jego opuszczeniu wykorzystany był ponownie w XI w. przez krótkotrwałe osadnictwo.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.Sprawdź autora:1.
- ↑ Małgorzata Mazurek (2002), Dwory Wielkopolskie, Dakowy Mokre, http://www.staff.amu.edu.pl/~gmazurek/zpd/dakom.htm.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dokowo Mokre, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- Opis miejscowości na stronie gminy Opalenica
- Strona Dakowskiego Dworu
| |||||||||||||||||
