52°56′17″N 15°21′22″E/52,938056 15,356111Danków (województwo lubuskie)
| Artykuł | 52°56′17″N 15°21′22″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°52'17"N, 15°21'22"E, 52°56'17.66"N, 15°21'23.98"E |
| - błąd | 38 m |
| Odległość | 7832 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  lubuskie
| |||
| Powiat | strzelecko-drezdenecki | |||
| Gmina | Strzelce Krajeńskie | |||
| Liczba ludności | 120 | |||
| Strefa numeracyjna | 95 | |||
| Tablice rejestracyjne | FSD | |||
| SIMC | 0187501 | |||
Położenie na mapie gminy Strzelce Krajeńskie  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego  | ||||
| 52°56′17″N 15°21′22″E/52,938056 15,356111
| ||||
Danków (niem. Tankow) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Strzelce Krajeńskie nad Jeziorem Wielgim (Dankowskim) i Jeziorem Kinołęka (Dankowskim Małym), przez które przepływa rzeka Pełcz. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 156.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze zapisy historyczne o Dankowie są datowane na 1300, w XIV wieku miejscowość była określana jako miasto. Mimo to Danków nigdy nie posiadał praw miejskich oraz nie posiadał umocnień typowych dla osad typu miejskiego. W zapisach z 1380 odnotowano istnienie w Dankowie zamku, umocnień ziemnych, a osada posiadała wiele cech małego miasta, które miało strategiczne znaczenie dla Nowej Marchii. W kronikach zachowały się zapisy poświadczające mający miejsce w XIV w. wieloletni spór rycerza pochodzącego z Łużyc z krzyżakami. Tereny Nowej Marchii należały do Luksemburgów, którzy oddali zamiast wraz z zamkiem rodowi Vorbotów z Mogulicz na Morawach, a chodzi o Wierzbiętę ze Smogulca Polskiego. Po 11 latach majątek został przejęty przez książęcego marszałka Ottona von Kittlitz, który pochodził z Łużyc. W 1402 Nowa Marchia przeszła pod władzę zakonu krzyżackiego, z którymi von Kittlitz od początku miał zatarg. Za rycerzem stanęli Luksemburgowie, co wywołało wieloletnie procesy sądowe, zatargi i potyczki. W końcu pod naciskiem zakonu krzyżackiego rycerz ustąpił i oddał swoją majętność krzyżakom[1]. Krzyżacy przejęli Danków w 1452, w późniejszych latach miejscowość wielokrotnie zmieniała właścicieli. Rozwój Dankowa był hamowany przez liczne pożary, do czasów obecnych nie zachowały się żadne ślady istnienia zamku ani umocnień ziemnych[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[3]:
- zespół folwarczny, z połowy XIX wieku[4]:
- oficyna pałacowa
- stajnia z gołębnikiem
- kotłownia
- lodownia
- park pałacowy o pow. 15 ha, otacza oficynę
inne zabytki:
- kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, neogotycki z 1840 r.[5]
Brama wjazdowa do folwarku
Stajnia z gołębnikiem
Pozostałość ogrodzenia parku pałacowego
Pomarańczarnia
Kościół
Klamka drzwi kościoła
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Głos Szczeciński.24, 01.07.2009
- ↑ Ziemia lubuska, Danków
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 62. [dostęp 9.2.13].
- ↑ Polska Niezwykła, Województwo zachodniopomorskie, Ewa Lodzińska, Warszawa: Demart, 2008, ISBN 978-83-7427-416-6, OCLC 297587351.
- ↑ Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. [dostęp 26.08.2008].
| |||||||||||||||
