David Abercrombie
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
19 grudnia 1909 |
| Data i miejsce śmierci |
4 lipca 1992 |
| Profesor | |
| Specjalność: fonetyka, fonologia | |
| Alma Mater | |
David Abercrombie (ur. 19 grudnia 1909, zm. w 4 lipca 1992 Edynburgu) – brytyjski fonetyk i fonolog. w r. 1963 uzyskał tytuł profesora fonetyki. Był specjalistą w zakresie transkrypcji fonetycznej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem poety Lascellesa Abercrombiego. Wykształcony w University of Leeds, University College London i na Sorbonie. Uniwersyteckie doświadczenie z dziedzinie fonetyki zdobywał jako student podyplomowy na UCL, pod opieką Daniela Jonesa. Do momentu wybuchu wojny był lektorem języka angielskiego w London School of Economics, do której powrócił na 2 lata po zakończeniu drugiej wojny światowej. Podczas wojny pracował w Atenach, w Kairze i na Cyprze, częściowo dla British Council. Był również cenzorem w Control Headquarters of Angloegyptian Censorship i krótko w British Army[1].
Po wojnie w roku 1947 został lektorem fonetyki na University of Leeds, w roku 1948 uzyskał posadę na University of Edinburgh. Jego zainteresowania naukowe obejmowały historię fonetyki, rytm mowy, studia nad jakością głosu ludzkiego oraz nauczanie języka angielskiego jako obcego (ELT). W roku 1967 wydał Elements of General Phonetics, który był podręcznikiem akademickim co najmniej 25 lat[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c John Laver, R. E. Asher: Obituary: Professor David Abercrombie. The Independent, 1992-07-10. [dostęp 2023-11-04]. (ang.).