Dawit Dżabidze

Dawit Dżabidze

დავით ჯაბიძე

kapitan lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1916 Czchari
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1982 Tbilisi
Przebieg służby
Lata służby	1937–1947
Siły zbrojne	Armia Czerwona Wojskowe Siły Powietrzne
Jednostki	158 pułk lotnictwa myśliwskiego, 812 pułk lotnictwa myśliwskiego
Stanowiska	dowódca klucza, zastępca dowódcy eskadry, dowódca eskadry
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	pracownik naukowy, historyk
Odznaczenia

Dawit Dżabidze (gruz. დავით ჯაბიძე, ros. Давид Васильевич Джабидзе, ur. 10 lutego^?/23 lutego 1916 we wsi Czchari obecnie w rejonie Terdżola, zm. 15 grudnia 1982 w Tbilisi) – radziecki lotnik wojskowy, kapitan, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Życiorys

Urodził się w gruzińskiej rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły pracował w kopalni w Tkibuli, później do 1937 studiował na Wydziale Chemicznym Tbiliskiego Uniwersytetu Państwowego i w aeroklubie w Tbilisi. Od listopada 1937 służył w Armii Czerwonej, w 1940 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Stalingradzie i został pilotem Sił Powietrznych Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako lotnik i dowódca klucza 158 pułku lotnictwa myśliwskiego obrony przeciwlotniczej m. Leningradu. 23 lipca 1941 w rejonie Ługi wykonując taranowanie zniszczył bombowiec Junkers Ju-88 i wylądował uszkodzonym samolotem. 10 grudnia 1941 w walce powietrznej został zestrzelony i ciężko ranny, wyskoczył na spadochronie, do lata 1942 leczył się w szpitalu. W 1943 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną w Monino i w sierpniu 1943 został zastępcą dowódcy eskadry 43 pułku lotnictwa myśliwskiego, od sierpnia 1944 do maja 1945 dowodził eskadrą 812 pułku lotnictwa myśliwskiego 265 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 3 Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego 3 Armii Powietrznej. Walczył na Froncie Południowym, 4 Ukraińskim, 3 i 1 Białoruskim, brał udział w walkach na Kubaniu, wyzwalaniu Krymu, Białorusi i krajów bałtyckich, operacji wiślańsko-odrzańskiej i berlińskiej. Wykonał 276 lotów bojowych samolotami I-16, Jak-7, Jak-1 i Jak-9, stoczył 64 walki powietrzne, w których strącił osobiście 22 i w grupie 2 samoloty wroga. W lipcu 1947 zakończył służbę w stopniu kapitana, w 1955 ukończył studia na Wydziale Historycznym i aspiranturę Tbiliskiego Uniwersytetu Państwowego, później został wykładowcą tego uniwersytetu. Był profesorem i doktorem nauk historycznych.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (15 maja 1946)
• Order Lenina (1946)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie, 1944 i 1945)
• Order Aleksandra Newskiego (1945)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1944)

I medale.

Bibliografia

• Джабидзе Давид Васильевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2019-01-08]