Dmitrij Bułykin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Bułykin
Дмитрий Булыкин
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dmitrij Olegowicz Bułykin

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1979
Moskwa

Wzrost

193 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–2000 Lokomotiw Moskwa 68 (18)
2001–2007 Dinamo Moskwa 145 (27)
2007–2008 Bayer 04 Leverkusen 15 (2)
2008–2011 RSC Anderlecht 10 (3)
2009–2010 Fortuna Düsseldorf (wyp.) 10 (1)
2010–2011 ADO Den Haag (wyp.) 30 (21)
2011–2012 AFC Ajax 19 (9)
2012–2013 FC Twente 22 (5)
2013–2014 Wołga Niżny Nowogród 7 (0)
W sumie: 326 (86)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2005  Rosja 15 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dmitrij Olegowicz Bułykin (ros. Дмитрий Олегович Булыкин, ur. 20 listopada 1979 w Moskwie) – piłkarz rosyjski grający na pozycji napastnika. Nosi przydomek "Brioche".

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Bułykin pochodzi z Moskwy i tam też rozpoczął piłkarską karierę w szkółce piłkarskiej Lokomotiwu Moskwa. W wieku 18 lat zaczął występować w rezerwach tego klubu, a po roku został włączony do kadry pierwszej drużyny i w 1998 roku zadebiutował w rozgrywkach Premier Ligi. W całym sezonie zdobył 3 gole, a Lokomotiw zajął 3. miejsce w lidze. W 1999 roku Dmitrij grał już w pierwszym składzie zespołu i strzelając 8 bramek był trzecim strzelcem drużyny, która została wicemistrzem Rosji. W 2000 roku Lokomotiw powtórzył to osiągnięcie, jednak Bułykin spisał się mniej skutecznie – jego dorobek bramkowy to 3 trafienia.

W 2001 roku Dmitrij zmienił barwy klubowe i zasilił szeregi lokalnego rywala Lokomotiwu, Dinama Moskwa. W Dinamie od razu wskoczył do pierwszej jedenastki i strzelając 8 goli był najskuteczniejszym graczem 9. drużyny ligi. W 2002 roku Bułykin pięciokrotnie trafiał do siatki rywali, ale moskiewski klub znów zakończył sezon w środku tabeli. W 2003 roku Bułykin wyrównał swój strzelecki rekord 8 bramek w sezonie doprowadzając Dinamo do 6. miejsca w tabeli. Sezon 2004 był już jednak mniej udany – zaledwie 1 gol w lidze i do końca roku walka o utrzymanie, a ostatecznie zajęcie 13. miejsca. Także w kolejnych sezonach Bułykinowi nie wiodło się najlepiej i wskutek brazylijsko-portugalskiego zaciągu zawodników częściej siadał na ławce rezerwowych, jak grał, w efekcie czego w 2006 roku Dinamo znów skutecznie walczyło o utrzymanie.

Pierwszą połowę 2007 roku Bułykin spędził w rezerwach Dinama. Latem na zasadzie wolnego transferu przeszedł do niemieckiego Bayeru 04 Leverkusen, w którym miał za zadanie wygrać rywalizację o miejsce w składzie z Teofanisem Gekasem i Stefanem Kießlingiem. Latem 2008 za kwotę miliona euro przeszedł do belgijskiego Anderlechtu. W Belgii był wypożyczany do Fortuna Düsseldorf i do ADO Den Haag.

W 2011 roku przeniósł się do Ajaxu Amsterdam, a rok później podpisał 4-letni kontrakt z FC Twente. W 2013 roku wrócił do Rosji i został zawodnikiem Wołgi Niżny Nowogród.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1998 Lokomotiw Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 14 3
1999 Lokomotiw Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 26 8
2000 Lokomotiw Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 22 3
2001 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 23 8
2002 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 26 5
2003 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 28 8
2004 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 22 1
2005 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 8 1
2006 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 10 2
2007 Dinamo Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 0 0
2007/08 Bayer 04 Leverkusen Niemcy  Bundesliga 15 2
2008/09 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 10 3
2009/10 Fortuna Düsseldorf Niemcy  2. Bundesliga 10 1
2010/11 ADO Den Haag Holandia  Eredivisie 30 21
2011/12 AFC Ajax Holandia  Eredivisie 19 9
2012/13 FC Twente Holandia  Eredivisie 22 5
2013/14 Wołga Niżny Nowogród Rosja  Priemjer-Liga 7 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Rosji Bułykin zadebiutował 6 września 2003 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Irlandią, rozegranym w ramach eliminacji do Euro 2004. W kwalifikacjach najlepszym jego meczem było spotkanie ze Szwajcarią (4:1), w którym uzyskał pierwszego w karierze hat-tricka. Rok później został powołany do kadry na ME. Tam był podstawowym zawodnikiem "Sbornej". Wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach grupowych: z Hiszpanią (0:1), z Portugalią (0:2) oraz Grecją (2:1), w którym zdobył strzałem głową zwycięskiego gola.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]