Dom Dziekański w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Dziekański
Symbol zabytku nr rej. A-559 z dnia 10.12.1931 i 13.04.1975
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Kanonicza 21

Typ budynku

kamienica

Architekt

Santi Gucci

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Dziekański”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Dziekański”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Dziekański”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Dziekański”
Ziemia50°03′21,0″N 19°56′12,8″E/50,055833 19,936889

Dom Dziekański – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Kanoniczej na krakowskim Starym Mieście. Wraz z sąsiednim Domem św. Stanisława jest siedzibą Muzeum Archidiecezjalnego archidiecezji krakowskiej.

Historia kamienicy[edytuj | edytuj kod]

Kamienica została wybudowana w II połowie XIV wieku przez kanonika Jana z Brzeska. W latach 1582-1592 została gruntowanie przebudowana, z fundacji kanonika Stanisława Skarszewskiego, na reprezentacyjną rezydencję. Projekt przebudowy wykonał królewski architekt Santi Gucci Fiorentino. Powstały wówczas arkadowe krużganki, wykusz od strony dziedzińca oraz portal z arkadą wejściową, ujętą jońskimi kolumnami, opiętymi rustykowanymi pasami w formie klamer. Na fryzie portalu umieszczono sentencję z Eneidy Wergiliusza: „Trzymajcie się z dala niewtajemniczeni”. W XVIII wieku dziedziniec domu udekorowano herbami biskupów krakowskim oraz ustawiono na nim figurę św. Stanisława. W latach 1958-1963 w budynku mieszkał Karol Wojtyła, przyszły papież Jan Paweł II, będący wówczas biskupem pomocniczym krakowskim[1]. W 1994 w Domu Dziekańskim oraz sąsiednim Domu św. Stanisława ulokowano siedzibę Muzeum Archidiecezjalnego archidiecezji krakowskiej[2].

10 grudnia 1931 oraz ponownie 13 kwietnia 1975 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[3]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]