Przejdź do zawartości

Dom Muthów na Minikowie w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Muthów w Poznaniu
Symbol zabytku nr rej. A-315 z 27.09.1989
Ilustracja
Widoczny ganek z balkonem
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Ożarowska 40

Typ budynku

dom

Inwestor

Gustaw Meimer, Wojciech Muth

Ukończenie budowy

przeł. XIX/XX w.

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dom Muthów w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom Muthów w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Muthów w Poznaniu”
Ziemia52°20′58,3764″N 16°56′27,4236″E/52,349549 16,940951

Dom Muthów – zabytkowy, okazały dom wiejski wraz z ogrodem, zlokalizowany w Poznaniu na terenie Minikowa, przy ul. Ożarowskiej 40. Dawniej towarzyszyły mu zabudowania gospodarcze (nieistniejące). Wpisany do rejestru zabytków wraz z otaczającym go parkiem pod nr. A-315, 27 września 1989[1].

Dom Muthów jest przykładem wybujałej architektury realizowanej przez bardzo zamożnych rolników, zamieszkujących wsie podpoznańskie, z których duża część miała korzenie bamberskie. Dziś na terenie miasta zachowało się bardzo niewiele takich budynków, a Dom Muthów z Minikowa należy do bardzo okazałych. Architektura obiektu nawiązuje do dworów wielkopolskiego ziemiaństwa[2]. Dwie kolumny wspierają ganek z balkonem.

W miejscu obecnego domu, w XVIII wieku, osiadła rodzina Ganowiczów. W pierwszym dziesięcioleciu XIX wieku teren ten otrzymał major Gustaw Meimer za mężny udział w wojnach napoleońskich. Zbudował dwór i zabudowania gospodarcze. W końcu XIX wieku całość założenia kupił Michał Drozdowski dla swojej córki Marii, jako posag małżeński z bambrem Wojciechem Muthem (ur. 1872). Muth rozbudował gospodarstwo, dokupił ziemię (do 126 ha) i przebudował dwór. W 1928 gospodarstwo odziedziczył jego syn – Marian, który poślubił Mirosławę Loga. Podczas II wojny światowej Muthowie zostali wysiedleni przez Niemców do Generalnego Gubernatorstwa. Po wojnie powrócili, ale ich majątek zajęło państwo. Osiedli więc w Toruniu. Zabudowania gospodarcze zajmowały różne przedsiębiorstwa (m.in. Szklarbud), a w końcu je rozebrano. Dom zamieszkiwały rodziny z kwaterunku. W domu tym mieszkał wybitny poznański chirurg prof. Janusz Sowier. Dom przebudowano, przemieszczając wejście ze strony południowej na północną[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków | Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Poznaniu [online], poznan.wuoz.gov.pl [dostęp 2018-07-01] (pol.).
  2. Maria Paradowska, Poznań. Zabytki bamberskie, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 28–29, ISBN 978-83-7503-056-3, OCLC 297839783.
  3. Maria Paradowska, Bambrzy w Starołęce, Minikowie i Czapurach, w: „Kronika Miasta Poznania”, nr 4/2009, s. 55–56, ISSN 0137-3552.