Przejdź do zawartości

Drużynowy Puchar Świata na Żużlu 2006

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Drużynowy Puchar Świata 2006 – szósta edycja turnieju, mająca na celu wyłonić najlepszą żużlową reprezentację świata – Drużynowego Mistrza Świata. Złotego medalu bronili Polacy.

Ranking

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem ogłoszono ranking drużyn narodowych:

  1. Polska (nazwa krajowej federacji: PZM)
  2. Szwecja (SVEMO)
  3. Dania (DMU)
  4. Wielka Brytania (ACU)
  5. Australia (MA)
  6. Czechy (ACCR)
  7. USA (AMA)
  8. Finlandia (SML)
  9. Słowenia (AMZS)
  10. Niemcy (DMSB)
  11. Rosja (MFR)
  12. Węgry (MAMS)
  13. Łotwa (LaMSF)
  14. Włochy (FMI)

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]

W eliminacjach zagrały zespoły, które w zeszłorocznym DPŚ zajęły 7. o 8. miejsce (Rosja i Niemcy) oraz wszystkie inne reprezentacje, które zgłosiły się do rozgrywek.

Ostatecznie do eliminacji przystąpiło osiem drużyn narodowych, które w dwóch rundach eliminacyjnych rywalizowały o dwa miejsca w turnieju finałowym. Do półfinałów awans uzyskali zwycięzcy obu eliminacji (Finlandia i Stany Zjednoczone).

(1) Dyneburg

[edytuj | edytuj kod]

27 maja – Dyneburg (Łotwa)

Msc Drużyna / Zawodnik Biegi Punkty
1  Finlandia 42

(1) Kai Laukkanen
(2) Joonas Kylmäkorpi
(3) Kauko Nieminen
(4) Juha Hautamäki
(5) Tomi Reima

(3,3,d,3,2)
(2,3,2,3,2)
(0,0,3,3,2)
(1,2,1,0,1)
(1,2,2,0,1)

11
12
8
5
6

2  Niemcy 39+3

(1) Martin Smolinski
(2) Christian Hefenbrock
(3) Thomas Stange
(4) Stephan Katt
(5) Tobias Kroner

(2,1,1,2,3)
(3,2,2,3,2)
(3,1,3,3,1)
(0,1,1,1,0)
(0,w,2,2,w)

9
12+3
11
3
4

3  Rosja 39+2

(1) Dienis Gizatullin
(2) Siemen Wlasow
(3) Siergiej Darkin
(4) Rienat Gafurow
(5) Ilia Bondarenko

(1,2,3,1,3,3)
(1,2,3,2,2)
(1,3,3,2,0)
(3,w,ns,ns,-)
(3,0,d,0,1)

13+2
10
9
3
4

4  Łotwa 30

(1) Andrejs Koroļevs
(2) Vjačeslavs Giruckis
(3) Ķasts Puodžuks
(4) Maksims Bogdanovs
(5) Nikołaj Kokin

(0,3,2,1,1,3)
(0,1,0,-,0)
(2,3,1,2,3)
(2,1,0,1,1)
(2,0,1,0,0)

10
1
11
5
3

(2) Miszkolc

[edytuj | edytuj kod]

28 maja – Miszkolc (Węgry)

Msc Drużyna / Zawodnik Biegi Punkty
1  Stany Zjednoczone 59

(1) Greg Hancock
(2) Billy Janniro
(3) Ronnie Correy
(4) Sam Ermolenko
(5) Billy Hamill

(2,3,3,3,3)
(3,2,3,3,3)
(2,2,2,1,0)
(3,1,2,3,2)
(3,3,2,3,2)

14
14
7
11
13

2  Słowenia 41

(1) Matej Žagar
(2) Jernej Kolenko
(3) Izak Šantej
(4) Maks Gregoric
(5) Denis Stojs

(3,3,3,3,2,3)
(2,3,1,1,3)
(3,2,0,t,3)
(t,w,-,0,1)
(1,0,1,3,0)

17
10
8
1
5

3  Węgry 25+3

(1) Norbert Magosi
(2) Zsolt Bencze
(3) László Szatmári
(4) Sándor Tihanyi
(5) Joszef Tabaka

(1,1,3,2,2,0)
(0,0,0,-,0)
(1,2,2,w,1,2)
(2,1,1,2,0,2)
(0,0,-,-,0)

9
0
8+3
8
0

4  Włochy 25+2

(1) Mattia Carpanese
(2) Guglielmo Franchetti
(3) Daniele Tessari
(4) Chrstian Miotello
(5) Simone Terenzani

(0,3,1,0,2,1)
(1,1,w,1,-)
(0,2,1,1,1)
(1,1,0,-,1)
(2,0,2,0,2,1)

7+2
3
5
3
7

Półfinały

[edytuj | edytuj kod]

Po raz trzeci turniej finałowy DPŚ składa się z osiem drużyn narodowych. Podobnie jak przed rokiem, półfinały zostaną rozegrane na terenie krajów startujących w tych półfinałach (Polska i Szwecja) a baraż i finał na terenie innego (Wielka Brytania).

Zwycięzcy półfinałów awansują do finału. Drużyny z 2. i 3. miejsca w półfinale pojechali w barażu, z którego dwie reprezentacje uzupełnią skład finałowy.

Składy drużyn

[edytuj | edytuj kod]

Składy drużyn, które startują w turnieju finałowym (od półfinałów). Sekekcjonerzy wytypowali różną ilość zawodników. Ostatecznie na każde zawody typuje się pięciu żużlowców. W nawiasach numery zawodników – stałych uczestników – Grand Prix 2006.

(1) Rybnik

[edytuj | edytuj kod]

16 lipca – Rybnik (Polska)

  • NCD: 66,44 s – Jason Crump w wyścigu XVIII
  • Prezydent Jury: Ilka Teromaa
  • Sędzia: Frank Ziegler
  • Widzów: ok. 8000
Msc Drużyna / Zawodnik Biegi Punkty
1  Australia 49

(1) Ryan Sullivan
(2) Rory Schlein
(3) Leigh Adams
(4) Jason Crump
(5) Todd Wiltshire

(3,1,2,2,2)
(0,2,1,0,0)
(1,3,3,3,3)
(3,3,3,3,3)
(2,3,d2,3,w/u)

10
3
13
15
8

2  Wielka Brytania 48

(1) Lee Richardson
(2) Simon Stead
(3) Chris Harris
(4) Scott Nicholls
(5) Mark Loram

(1,2,2,3,2)
(3,2,2,1,1)
(3,2,1,1,2)
(1,3,3,2,1)
(1,3,1,3,2)

10
9
9
10
10

3  Polska 48

(1) Piotr Protasiewicz
(2) Sebastian Ułamek
(3) Wiesław Jaguś
(4) Jarosław Hampel
(5) Tomasz Gollob

(2,0,2,2,1)
(1,2,2,2,3)
(2,1,1,1,-)
(2,1,3,1,3)
(3,1,3,1,6J,2)

7
10
5
10
16

4  Finlandia 9

(1) Juha Hautamaeki
(2) Kauko Nieminen
(3) Kai Laukkanen
(4) Tomi Reima
(5) Juha Makela

(0,0,d4,0,1)
(2,1,0,0,0,0)
(0,0,1,2,2J,0)
(w/u,0,0,-,-)
(0,0,0,0,0)

1
3
5
0
0

J - Joker: punkty zawodnika mnożone razy dwa

(2) Målilla

[edytuj | edytuj kod]

18 lipca – Målilla (Szwecja)

Msc Drużyna / Zawodnik Biegi Punkty
1  Szwecja 56

(1) Antonio Lindbäck
(2) Fredrik Lindgren
(3) Andreas Jonsson
(4) Mikael Max
(5) Peter Karlsson

(2,3,3,3,3)
(3,2,1,1,3)
(3,3,3,3,2)
(3,3,2,2,1)
(1,2,1,2,1)

14
10
14
11
7

2  Dania 53

(1) Nicki Pedersen
(2) Charlie Gjedde
(3) Niels Kristian Iversen
(4) Hans Andersen
(5) Bjarne Pedersen

(1,2,6J,3,3)
(1,0,2,1,2)
(2,1,1,-,2)
(2,2,2,3,3)
(2,3,2,3,2,2)

15
6
6
12
14

3  Stany Zjednoczone 39

(1) Greg Hancock
(2) Billy Janniro
(3) Sam Ermolenko
(4) Brent Werner
(5) Billy Hamill

(3,3,3,6J,2,3)
(2,1,1,1,0)
(w,1,1,1,1)
(0,0,-,0,0)
(3,2,2,2,1)

20
5
4
0
10

4  Czechy 7

(1) Tomáš Suchánek
(2) Bohumil Brhel
(3) Adrian Rymel
(4) Zdeněk Simota
(5) Josef Franc

(0,0,0,0,0)
(t,1,0,0,0)
(w,1,0,1,2)
(1,0,0,0,0)
(0,0,0,0,1)

0
1
4
1
1

J - Joker: punkty zawodnika mnożone razy dwa

Baraż

[edytuj | edytuj kod]

W zawodach barażowych startują drużyny, które w półfinałach zajęły drugie i trzecie miejsca. Dwie najlepsze reprezentacje z barażu awansują do finału.

Reading

[edytuj | edytuj kod]

20 lipca – Reading (Wielka Brytania)

Msc Drużyna / Zawodnik Biegi Punkty
1  Dania 49

(1) Bjarne Pedersen
(2) Nicki Pedersen
(3) Charlie Gjedde
(4) Niels Kristian Iversen
(5) Hans Andersen

(2,3,2,2,2)
(2,3,1,2,u)
(2,1,2,1,3)
(2,2,2,1,0)
(3,3,2,3,3)

11
8
9
7
14

2  Wielka Brytania 42

(1) Scott Nicholls
(2) Chris Harris
(3) Lee Richardson
(4) Mark Loram
(5) Simon Stead

(1,2,3,2,2,2)
(3,3,1,0,2)
(3,3,0,3,0J,1)
(3,1,0,3,0)
(1,2,1,-,-)

12
9
10
7
4

3  Polska 35

(1) Krzysztof Kasprzak
(2) Sebastian Ułamek
(3) Janusz Kołodziej
(4) Jarosław Hampel
(5) Tomasz Gollob

(0,0,-,-,-)
(1,0,3,1,3,u)
(u,0,1,0,1)
(1,1,3,1,3,2)
(2,2,2J,2,3,3)

0
8
2
11
14

4  Stany Zjednoczone 28

(1) Greg Hancock
(2) Ronnie Correy
(3) Billy Hamill
(4) Brent Werner
(5) Billy Janniro

(3,2,6J,3,2,3)
(0,1,-,0,-)
(1,0,0,2,1,1)
(0,0,0,0,-)
(0,1,0,1,1,d)

19
1
5
0
3

J - Joker: punkty zawodnika mnożone razy dwa

Finał

[edytuj | edytuj kod]

W finale startuje dwóch zwycięzców półfinałów oraz dwie najlepsze reprezentacje z zawodów barażowych.

Reading

[edytuj | edytuj kod]

22 lipca – Reading (Wielka Brytania)

Msc Drużyna / Zawodnik Biegi Punkty
1  Dania 45

(1) Niels Kristian Iversen
(2) Nicki Pedersen
(3) Bjarne Pedersen
(4) Hans Andersen
(5) Charlie Gjedde

(0,1,0,1,3)
(3,2,3,2,3)
(1,3,1,2,2)
(3,3,3,w,3)
(2,0,2,1,1)

5
13
9
12
6

2  Szwecja 37

(1) Andreas Jonsson
(2) Antonio Lindbäck
(3) Fredrik Lindgren
(4) Mikael Max
(5) Peter Karlsson

(3,3,2,2J,3,1)
(2,3,0,1,3,2)
(2,0,1,0,2)
(1,1,0,0,-)
(1,0,1,-,3)

14
11
5
2
5

3  Wielka Brytania 36

(1) Lee Richardson
(2) Mark Loram
(3) Scott Nicholls
(4) Chris Louis
(5) Chris Harris

(2,1,2,2,0)
(1,1,2,2,1)
(3,0,3,4J,3,2)
(0,1,-,0,2)
(0,0,0,3,1)

7
7
15
3
4

4  Australia 35

(1) Travis McGowan
(2) Ryan Sullivan
(3) Todd Wiltshire
(4) Leigh Adams
(5) Jason Crump

(1,2,0,0,w)
(0,2,1,1,0)
(0,2,3,2,1)
(2,2,1,3,0)
(3,3,3,3,u/J)

3
4
8
8
12

J - Joker: punkty zawodnika mnożone razy dwa

Klasyfikacja końcowa

[edytuj | edytuj kod]
Msc Drużyna
1.  Dania
2.  Szwecja
3.  Wielka Brytania
4.  Australia
5.  Polska
6.  Stany Zjednoczone
7.  Finlandia
8.  Czechy

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]