Przejdź do zawartości

Dwory i dworki krakowskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasycystyczny dwór rodziny Badenich w Branicach, XIX w.
Dworek Jana Matejki w Krzesławicach

Dwory i dworki krakowskie[1] – typowy przykład zabudowy podmiejskiej nieodbiegający architektonicznie i funkcjonalnie od innych regionów Polski. Powstały głównie w XVI–XX w. na obszarze podmiejskim (obecnie miasto Kraków), poza średniowiecznymi fortyfikacjami miejskimi, ale także w obrębie starego miasta (na parcelach opustoszałych na skutek zniszczeń wojennych). Styl dworkowy – jak podkreśla Stała Delegacja Architektów Polskich – jest charakterystyczny dla wielu krakowskich dzielnic i osiedli[1].

Wykaz dworów i dworków krakowskich

[edytuj | edytuj kod]

Dworki królewskie

[edytuj | edytuj kod]

Dworki kościelne

[edytuj | edytuj kod]

Dworki rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Dworki funkcyjne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]