Dziady część I
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
Dziady część I – utwór dramatyczny Adama Mickiewicza należący do cyklu dramatów Dziady.
Utwór ma charakter nieukończony, nie został także wydany za życia artysty. Powstawał prawdopodobnie na początku 1821 roku[1]. Po raz pierwszy do druku trafił w wydanym w Paryżu w 1860 roku podsumowaniu ważniejszych dzieł Mickiewicza. Zawiera zbiór niepowiązanych ze sobą scen. Pierwsza część Dziadów może być traktowana jako początek lub zakończenie cyklu.
W utworze pojawia się, podobnie jak w części II, postać Guślarza, opis obrzędu cmentarnego, oraz Chór młodzieńców i Chór młodzieży. Część badaczy uważa, że te Chóry stanowią literacką kreację filomatów, z którymi Mickiewicz w okresie pisania utworu prowadził spór filozoficzno-światopoglądowy[2].
Historycy literatury nie potrafią odpowiedzieć na pytanie, dlaczego autor ani nie ukończył tej części Dziadów, ani nie zniszczył rękopisu. Niektórzy badacze utrzymują, że ten utwór jest ukończoną całością, złożoną z luźnych fragmentów[3].
Nawiązania we współczesnej kulturze[edytuj | edytuj kod]
Tytuł filmu Niewinni czarodzieje (1960) w reżyserii Andrzeja Wajdy jest cytatem z początkowego fragmentu utworu Mickiewicza: "Mędrce dawnych wieków / Zamykali się szukać skarbów albo leków/ I trucizn — my niewinni młodzi czarodzieje/ Szukajmy ich, by otruć własne swe nadzieje".
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Mickiewicz: Dziady, wyd. Morex 1995.
- Historia literatury polskiej w zarysie, wyd. PWN, 1980
- Alina Witkowska, Ryszard Przybylski: Romantyzm, Warszawa, 1999