Eberhard Dennert

Eberhard Dennert

Związek Keplera w 1913 roku. Dennert siedzi pośrodku
Pełne imię i nazwisko	Eberhard Gustav Heinrich Nathanael Dennert
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1861 Poczernin
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1942 Bad Godesberg
Zawód, zajęcie	naukowiec, filozof, nauczyciel
Tytuł naukowy	D. theol.
Wyznanie	ewangelickie

Eberhard Gustav Heinrich Nathanael Dennert (ur. 31 sierpnia 1861 w Poczerninie; zm. 18 czerwca 1942 w Bad Godesberg) – niemiecki przyrodoznawca, filozof, nauczyciel oraz założyciel Związku Keplera (Keplerbund).

Rodzina

Jego ojciec, Ludwig, był synem rzeźnika Christopha Heinricha Dennerta ze Stargardu. Pełnił urząd pastora kościoła w Poczerninie, a wcześniej sprawował pieczę nad stargardzką szkołą dla panien. Z kolei matka, Anna, była córką Johanna Gustava Gottlieba Büschinga, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego. Z żoną Minną miał dwie córki i dwóch synów, wśród nich Wolfganga (ur. 1898), biologa i psychologa.

Życiorys

Dennert uczęszczał do gimnazjum realnego w Lippstadt, gdzie jednym z jego nauczycieli był Hermann Müller. Następnie do 1894 studiował przyrodoznawstwo w Bonn i Marburgu. Podczas studiów wstąpił do chrześcijańskiej korporacji akademickiej Wingolfsbund W 1885 zdał egzamin państwowy i rozpoczął pracę jako asystent Alberta Wiganda.

Od roku 1889 do 1908 Eberhard Dennert pracował jako nauczyciel w pedagogium ewangelickim w Godesbergu. W 1907 roku założył we Frankfurcie nad Menem Keplerbund (niem. Związek Keplera) z siedzibą w Bad Godesbergu. Związek miał na celu zwalczanie darwinistycznej teorii ewolucji oraz materialistycznego monizmu. Był organizacją zrzeszającą chrześcijańskich (ewangelickich) przyrodoznawców, którzy stawiali się w opozycji do Ligi Monistów Niemieckich założonej w 1906 roku przez Ernsta Haeckela. Dennert utrzymywał bliskie kontakty z chrześcijańskimi naukowcami takimi jak Johannes Reinke i Erich Wasmann.

Dzieła

Dennert był bardzo płodnym autorem – wydał 94 książki, które osiągnęły łączny nakład ponad 300 tys. egzemplarzy, ponad 3 tys. pism ulotnych i artykułów w czasopismach. Ponadto wydawał 4 czasopisma. Ważniejsze z jego dzieł to:

• Vergleichende Pflanzenmorphologie, 1894;
• Vom Sterbelager des Darwinismus, 1903;
• Werner Stauf, der Monist, 1914 (powieść, pod pseudonimem Gustav Hein);
• Sklave oder Herr? Der Weg zur persönl. u. völk. Wiedergeburt, 1921;
• Vom Untergang der Kulturen zum Aufstieg der Menschheit, 1921;
• Der Staat als lebendiger Organismus, 1922;
• Vom Untergang der Kulturen zum Aufstieg der Menschheit, 1923;
• Das geistige Erwachen des Urmenschen, 1929;
• Die Krisis der Gegenwart und die kommende Kultur. 1929;
• Hindurch zum Licht!, 1937.

Od 1903 do 1910 był wydawcą czasopisma „Glaube und Wissen”, a od 1909 do 1920 wydawał „Unsere Welt”.