Edino Krieger
 Edino Krieger, 1972 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Edino Krieger (ur. 17 marca 1928 w Brusque[1][2][3], zm. 6 grudnia 2022 w Rio de Janeiro[4]) – brazylijski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1943–1948 studiował w konserwatorium w Rio de Janeiro grę na skrzypcach u Edith Reis i kompozycję u Hansa-Joachima Koellreuttera[1][2]. Następnie kształcił się na letnim kursie u Aarona Coplanda w Berskhire Music Center w Tanglewood (1948) oraz u Petera Mennina w Juilliard School of Music w Nowym Jorku (1948–1949)[1][2][3]. Doskonalił się też w grze na skrzypcach u Williama Nowinsky’ego w nowojorskiej Henry Street Settlement School[1][2]. W latach 1950–1952 pracował jako krytyk muzyczny w „Tribuna da imprensa” w Rio de Janeiro, organizował koncerty i konkursy muzyki współczesnej, działał też jako dyrygent[1]. W 1955 roku współpracował z Lennoxem Berkeleyem w Royal Academy of Music w Londynie[1][2][3]. Od 1963 do 1973 roku był dyrektorem muzycznym Radio Joral do Brasil[1][2][3]. Był uczestnikiem letnich kursów w Kurytybie (1964–1968)[1]. Od 1971 do 1973 roku pełnił funkcję przewodniczącego Sociedade Brasileira da Música Contemporâne[1][2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Początkowo tworzył w stylistyce neoromantycznej i impresjonistycznej[1][2]. W latach 40. XX wieku zwrócił się w stronę dodekafonii, jednak już w następnej dekadzie porzucił ją dla neoklasycyzmu z elementami stylu narodowego[1][2].
Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])
Utwory orkiestrowe
- Movimento misto (1947)
- Contrastes (1949)
- Música na smyczki (1952)
- Chôro na flet i smyczki (1952)
- Suita na smyczki (1954)
- Abertura sinfônica (1955)
- Concertante na fortepian i orkiestrę (1955)
- Andante na smyczki (1956)
- Divertimento na smyczki (1959)
- Brasiliana na altówkę lub saksofon altowy i smyczki (1960)
- Variações elementares na smyczki (1964)
- Ludus symphonicus (1966)
- Toccata na fortepian i orkiestrę (1967)
- Canticum naturale (1972)
- Koncert podwójny na 2 skrzypiec i smyczki (1994)
Utwory kameralne
- Improviso na flet (1944)
- Trio na obój, klarnet i fagot (1945)
- Peça lenta na flet i trio smyczkowe (1946)
- Música 1947 na kwartet smyczkowy (1947)
- Sonata breve na skrzypce (1947)
- Música da cámara na flet, trąbkę, kotły i skrzypce (1948)
- Kwartet smyczkowy (1955)
- Trés images de Nova Friburgo na klawesyn (1988)
Utwory fortepianowe
- Peça (1945)
- Epigramas (1947)
- Miniaturas (1949)
- Sonata (1953)
- 2 sonaty (I 1954, II 1956)
- Preludio e fuga (1954)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Mélopéia na sopran, tenora, saksofon, puzon i altówkę (1949)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM, tom 5. Część biograficzna klł, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 208, ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians, tom Volume 3 Haar–Levi, New York: Schirmer Books, 2001, s. 1968, ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e Martha Furman Schleifer, Gary Galván, Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary, Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 328, ISBN 978-0-8108-8870-8.
- ↑ Maestro e compositor Edino Krieger morre no Rio [online], globo.com, 7 grudnia 2022 [dostęp 2023-07-07] (port.).