Edmund Ilcewicz

Edmund Ilcewicz
	Biskup tytularny Trevico
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1924 ; Grodno
Data śmierci	12 września 1981
Miejsce pochówku	Cmentarze przy ul. Lipowej w Lublinie
	Biskup pomocniczy lubelski
Okres sprawowania	1969–1981
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1948
Nominacja biskupia	14 kwietnia 1969
Sakra biskupia	15 maja 1969
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edmund Ilcewicz (ur. 12 kwietnia 1924 w Grodnie, zm. 12 września 1981) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lubelski w latach 1969–1981.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w Lublinie 29 czerwca 1948. W latach 1949–1951 studiował prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1951 był wychowawcą Niższego Seminarium Duchownego w Lublinie. W latach 1950–1952 pełnił obowiązki proboszcza w parafii św. Bazylego w Świerszczowie^[1]. W 1956 uzyskał doktorat.

Od 1966 był kanonikiem kapituły lubelskiej. 14 kwietnia 1969 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Trevico. Sakry biskupiej udzielił mu 15 maja 1969 biskup Piotr Kałwa. Pełnił funkcję wikariusza generalnego.

Jest autorem licznych publikacji o martyrologii Kościoła na Lubelszczyźnie.

↑ Historia parafii Świerszczów. swierszczow.kuria.lublin.pl (arch.). [dostęp 2020-09-10].

Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy „Pax”, Warszawa 2000.
Śrutwa J., Biskupi „rodem” z KUL-u, [w:] M. Rusecki (red.), Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Redakcja Wydawnictwa KUL, Lublin 1994.