Eduard Chil
 Eduard Chil, 2009 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Aktywność |
1955–2012 |
| Powiązania |
Priepinaki |
| Odznaczenia | |
   
| |
| Strona internetowa | |
Eduard Anatoljewicz Chil, ros. Эдуард Анатольевич Хиль (ur. 4 września 1934 w Smoleńsku, zm. 4 czerwca 2012 w Petersburgu) – rosyjski piosenkarz barytonowy. Ludowy Artysta RFSRR (1974).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 4 września 1934 w Smoleńsku. W 1960 roku ukończył Konserwatorium w Leningradzie, gdzie studiował. Zaczął występować jako solista.
W latach 1977–1979 uczył śpiewu w Petersburskiej Państwowej Akademii Sztuki Dramatycznej.
Na początku lat 90. jego kariera zaczęła blaknąć. Pracował w kawiarni w Paryżu. Od 1997 roku wraz z synem współpracował z grupą rockową Prepinaki.
W 2010 roku odzyskał popularność, dzięki filmowi[1] zamieszczonemu w serwisie YouTube, będącemu wokalizowaną wersją utworu „Bardzo się cieszę, bo wreszcie wracam do domu”[2].
Pod koniec maja 2012 roku doznał udaru mózgu i przebywał w śpiączce[3]. Zmarł 4 czerwca w Petersburgu[4].
Nagrody i odznaczenia[5][edytuj | edytuj kod]
- Zasłużony Artysta RFSRR (1968)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1971)
- Ludowy Artysta RFSRR (1974)
- Order Przyjaźni Narodów (1981)
- Order „Za zasługi dla Ojczyzny” (Klasa IV) (2008)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mr. Trololo original upload – YouTube.
- ↑ YouTube drags reluctant Soviet star Mr. Trololo back into spotlight. [dostęp 2010-03-18]. (ang.).
- ↑ Эдуард Хиль попал в больницу. lenta.ru, 2012-05-28. [dostęp 2012-06-04]. (ros.).
- ↑ Скончался Эдуард Хиль. lenta.ru, 2012-06-04. [dostęp 2012-06-04]. (ros.).
- ↑ Хиль Эдуард Анатольевич, kino-teatr.ru