Eduard von Bauernfeld
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1802 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1890 |
| Zawód, zajęcie |
urzędnik, pisarz, tłumacz |
Eduard von Bauernfeld, pseud. Rusticocampius[1] (ur. 13 stycznia 1802 w Wiedniu, zm. 9 sierpnia 1890 tamże[2][3]) – austriacki dramatopisarz, poeta, gawędziarz, satyryk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1813-1818 uczęszczał do wiedeńskiego Schottengymnasium[4], a następnie studiował w latach 1819-25 prawo i filozofię[1] na Uniwersytecie Wiedeńskim[5]. Przez 21 lat (1827-1848) zatrudniony był jako urzędnik państwowy[1]. W 1845 udał się podróż do Niemiec, Francji i Anglii[5]. Od roku 1849 oddał się wyłącznie twórczości literackiej[1]. Dzieła tworzone przez niego obejmował duch klasycyzmu, romantyzmu oraz charakterystyczny dla kultury niemieckiej biedermeier[3]. Literatura austriackiego pisarza należała do najchętniej inscenizowanej twórczości w Wiedniu w drugiej połowie XIX wieku. Połączenie krytyki z humorem wzbudzała sympatię widzów do Rusticocampiusa. Utwory ceniono także ze względu na kreowany w nich obraz dziewiętnastowiecznej kultury wiedeńskiej[1]. Przedmiotem satyry było mieszczaństwo austriackiej stolicy, arystokracja oraz środowisko artystów. Bauernfeld był jednym z pierwszych dramatopisarzy wprowadzających postać bankiera z jego charakterystycznymi cechami[6]. Wydano 43 sztuki teatralne, które doczekały się ponad 1000 wystawień[2]. Twórca przekładał także utwory Szekspira. Eduard von Bauernfeld został laureatem licznych nagród. W 1872 roku cesarz nadał mu tytuł szlachecki[5]. W 1882 literat otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Wiedeńskiego[1].
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
Źródło[7]
- 1831: Lekkomyślność z miłości
- 1831: Protokół miłości
- 1835: Po mieszczańsku i romantycznie
- 1846: Pełnoletni
- 1847: Przemysł i serce
- 1851: Imperatyw kategoryczny
- 1867: Z towarzystwa
Jego utwory ukazały się w języku polskim m.in. w zbiorze Bajki oryginalne i tłumaczone wydanym przez Teofila Stanisława Nowosielskiego w 1884[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Jan Chodera, Mieczysław Urbanowicz (red.), Mały Słownik Pisarzy Niemieckich, Austriackich i Szwajcarskich, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 27.
- ↑ a b Österreichisches Biographisches Lexikon und biographische Dokumentation, Bauernfeld, Eduard von [online], ISBN 978-3-7001-3213-4, 2003 [dostęp 2022-05-05] (niem.).
- ↑ a b Eduard von Bauernfeld :: Biographien / Gedichte / Hausaufgaben / Referate => abi-pur.de [online], www-abipur-de.translate.goog [dostęp 2022-05-05].
- ↑ Deutsche Biographie, Bauernfeld, Eduard von – Deutsche Biographie [online], www-deutsche--biographie-de.translate.goog [dostęp 2022-05-05] (niem.).
- ↑ a b c Eduard von Bauernfeld [online], agso-uni--graz-at.translate.goog [dostęp 2022-05-05].
- ↑ Bauernfeld Eduard von, [w:] Słownik Pisarzy Świata, Kraków: Zielona Sowa, 2004, s. 79.
- ↑ Bauernfeld Eduard von, [w:] Jan Chodera, Mieczysław Urbanowicz (red.), Mały Słownik Pisarzy Niemieckich, Austriackich i Szwajcarskich, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 27-28.
- ↑ Edyta Połczyńska, Cecylia Załubska, Bibliografia przekładów z literatury niemieckiej na język polski 1800–1990, t. 1. 1800–1918, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1995, s. 21, 167, ISBN 83-232-0694-5.