Edward Ptaszyński (1895–1940)

Edward Ptaszyński
	chorąży
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1895 ; Zawiercie
Data i miejsce śmierci	między 23 a 24 kwietnia 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Piechoty, ; 23 Pułk Piechoty im. płk. Leopolda Lisa-Kuli
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, ; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Edward Ptaszyński (ur. 1 stycznia 1895 w Zawierciu^[1], zm. między 23 a 24 kwietnia^[2] 1940 w Katyniu) – chorąży Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kajetana i Teofili z Walaszczyków^[1]. Od maja 1915 żołnierz 1 plutonu III batalionu 1 pułku piechoty. 31 lipca 1915 leczył się w Szpitalu Fortecznym nr 9 w Krakowie, następnie (wrzesień 1915) przebywał w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku^[3]. W kwietniu 1917 służył w 10 kompanii III baonu 1 pp. Został przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Wojskowym Karola. W Wojsku Polskim od 1918, służył w baonie wartowniczym w Warszawie. 1 kwietnia 1921 został zatwierdzony w stopniu chorążego rezerwowego piechoty^[4]. Ukończył kurs w Centralnej Szkole Podoficerów Piechoty w Chełmnie (1929). W 1932 służył w 23 pułku piechoty^[5]. W marcu 1939 był dowódcą plutonu 9 kompanii 23 pułku piechoty^[6].

Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 dostał się do niewoli radzieckiej. Według stanu z kwietnia 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. 22 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD^[2] – lista wywózkowa 040/3 poz 60, nr akt 1122^[7] z 20.04.1940^[2]. Został zamordowany między 23 a 24 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim^[2]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943^[8].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, miał syna.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem nr 112-49-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 roku został awansowany pośmiertnie na stopień podporucznika. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez prezydenta RP na uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)

Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

Ordery i Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 508 .
↑ ^a ^b ^c ^d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 618.
↑ Lista Strat Legionu Polskiego od lipca do października 1915., Piotrków 1915, s. 25 .
↑ „Dziennik Personalny” (R.2, nr 38), Warszawa, 8 października 1921, s. 1433 .
↑ ^a ^b „Dziennik Personalny” (R.13, nr 5), Warszawa, 19 marca 1932, s. 200 .
↑ RybkaR. R. RybkaR., StepanS. K. StepanS., Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006, s. 576 .
↑ Tucholski 1991 ↓, s. 701.
↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
↑ M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381
↑ „Dziennik Personalny” (R.2, nr 29), Warszawa, 23 lipca 1921, s. 1211 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[:022322-1] Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 508 .

[:12-2] УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 618.

[3] Lista Strat Legionu Polskiego od lipca do października 1915., Piotrków 1915, s. 25 .

[4] „Dziennik Personalny” (R.2, nr 38), Warszawa, 8 października 1921, s. 1433 .

[:0-5] „Dziennik Personalny” (R.13, nr 5), Warszawa, 19 marca 1932, s. 200 .

[:4-6] RybkaR. R. RybkaR., StepanS. K. StepanS., Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006, s. 576 .

[CITEREFTucholski1991701-7] Tucholski 1991 ↓, s. 701.

[8] Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.

[9] M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381

[10] „Dziennik Personalny” (R.2, nr 29), Warszawa, 23 lipca 1921, s. 1211 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]