Egon Kornauth
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Egon Kornauth (ur. 14 maja 1891 w Ołomuńcu, zm. 28 października 1959 w Wiedniu[1][2][3]) – austriacki kompozytor i pianista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jako dziecko uczył się gry na fortepianie, pierwszy publiczny występ dał w wieku 15 lat[2][3]. W latach 1909–1913 studiował w Konserwatorium Wiedeńskim u Roberta Fuchsa i Franza Schrekera[1][2]. W 1912 roku otrzymał austriacką Nagrodę Państwową za swoją Sonatę skrzypcową[2]. Studiował także muzykologię u Guido Adlera na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie w 1915 roku obronił doktorat na podstawie rozprawy Die thematische Arbeit in Josef Haydns Streichquartetten seit 1780[1][2]. W 1916 roku podjął pracę jako korepetytor w wiedeńskiej Hofoper[1]. Od 1917 do 1918 roku uczył teorii muzyki w Musikhistorisches Institut na Uniwersytecie Wiedeńskim[1]. Koncertował jako pianista, w 1920 roku wystąpił w Stanach Zjednoczonych[1]. W latach 1926–1927 dyrygował założoną przez siebie orkiestrą symfoniczną w Medanie na Sumatrze[1][3]. Występował z założonym przez siebie Wiener Trio, odwiedzając m.in. Japonię (1928–1929) i Brazylię (1933–1935)[1]. W 1940 roku został wykładowcą teorii w Konserwatorium Wiedeńskim[1][2][3]. Od 1945 roku wykładał kompozycję w Mozarteum w Salzburgu[1][2][3].
W 1951 roku otrzymał Staatlicher Würdigungspreis für Musik[1]. W 1954 roku został członkiem Österreichischer Kunstsenat[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Twórczość Kornautha utrzymana jest w idiomie romantycznym[2], cechuje ją dobre opanowanie warsztatu kompozytorskiego[1][2]. Utwory oparte są na wzorcach klasycznych, zwarte formalnie, umiarkowane w wyrazie emocjonalnym[1]. Ze względu na brak oryginalności muzyka kompozytora nie zapewniła sobie jednak trwałej popularności[1].
Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]
Utwory orkiestrowe
- suita Aus der Jugendzeit (1913, 2. wersja 1929)
- Elegie (1916)
- Sinfonietta a-moll (1922)
- Konzertstück na skrzypce i orkiestrę (1924)
- Uwertura (1925)
- Suita fis-moll (1937)
- Romantische Suite (1940)
- Suita cis-moll (1938)
Utwory kameralne
- Sonata na altówkę i fortepian (1912)
- Sonata na 2 skrzypiec i fortepian (1914)
- Kwartet fortepianowy (1917)
- Sekstet smyczkowy (1919)
- Kwartet smyczkowy (1920)
- Trio fortepianowe (1921)
- Sonata na wiolonczelę i fortepian (1922)
- 2 kwintety smyczkowe (I 1923, II 1947)
- Kammermusik na flet, obój, klarnet, róg i kwintet smyczkowy (1924)
- Triosuite (1948)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 168. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1936–1937. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 461. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Egon Kornauth – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project