Embraer EMB 110 Bandeirante

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
EMB 110 Bandeirante
Ilustracja
Embraer EMB-110 w barwach Air Rarotonga
Dane podstawowe
Państwo

 Brazylia

Producent

Embraer

Typ

pasażerski

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

26 października 1968

Lata produkcji

1968-1990

Liczba egz.

501

Dane techniczne
Napęd

2 silniki turbośmigłowe Pratt & Whitney Canada PT6A-34

Moc

2× 559 kW (750 KM)

Wymiary
Rozpiętość

15,4 m

Długość

15,1 m

Wysokość

4,9 m

Powierzchnia nośna

29,1 m²

Masa
Startowa

5900 kg

Osiągi
Prędkość przelotowa

341 km/h

Pułap praktyczny

3704 m

Zasięg

1964 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
21

Embraer 110 Bandeirrantebrazylijski samolot pasażerski komunikacji regionalnej napędzany dwoma silnikami turbinowymi. Samolot ten jest pierwszym samolotem Brazylijskiej firmy Embraer. Embraer 110 jest mniejszy od Embraera 120.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Samolot został zaprojektowany pod koniec lat 60. na zlecenie Ministerstwa Lotnictwa Brazylii. W założeniu miał być to tani samolot transportowo-pasażerski, który mógłby być wykorzystywany zarówno przez firmy cywilne jak również siły powietrzne. Głównym projektantem był francuski inżynier Max Holste. Wybudowano trzy prototypy. Pierwszy z nich, oznaczony jako YC-95, wzniósł się w powietrze 26 października 1968 roku[1], a pierwszy samolot seryjny cztery lata później, 9 sierpnia 1972 roku. Po wyprodukowaniu 501 egzemplarzy zakończono produkcję seryjną w 1990 roku.

Linie lotnicze[edytuj | edytuj kod]

Wojskowi operatorzy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]