Emilian (Marinović)
| Emil Marinović | |
| Biskup slawoński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lipca 1902 |
| Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1982 |
| Biskup slawoński | |
| Okres sprawowania |
1959–1982 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
do 1949 |
| Diakonat |
16 września 1933 |
| Prezbiterat |
17 września 1933 |
| Nominacja biskupia |
28 maja 1949 |
| Chirotonia biskupia |
17 lipca 1949 |
| Data konsekracji |
17 lipca 1949 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| |||||||||
Emilian, imię świeckie Emil Marinović (ur. 10 lipca 1902 w Gornjim Miholcu, zm. 18 stycznia 1982 w Pakracu) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył seminarium duchowne w Sremskich Karlovcach, a następnie studia teologiczne w Belgradzie. 16 września 1933 został wyświęcony na diakona przez biskupa pakrackiego Mirona, zaś 17 września ten sam hierarcha udzielił mu święceń kapłańskich[1].
Pracował jako bibliotekarz w bibliotece patriarszej, równocześnie był również proboszczem jednej z parafii w Belgradzie. 28 maja 1949 został nominowany na biskupa marczańskiego, wikariusza archieparchii belgradzkiej. W zakres jego obowiązków wchodziła pomoc metropolicie Damaskinowi w zarządzaniu wakującą eparchią pakracką. Następnie został wyświęcony na biskupa. W 1951 został ordynariuszem eparchii pakrackiej i pozostał na katedrze do śmierci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, ss. 185–186.