Przejdź do zawartości

Eremospatha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eremospatha
Ilustracja
Eremospatha hookeri
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

arekowce

Rodzina

arekowate

Rodzaj

Eremospatha

Nazwa systematyczna
Eremospatha (G.Mann & H.Wendl.) Schaedtler
Hamburger Garten- Blumenzeitung 31: 163 (1875)[3]
Typ nomenklatoryczny

E. hookeri (G. Mann et H. Wendland) J. D. Hooker[4]

Eremospatharodzaj roślin z rodziny arekowatych. Należy do niego 11 gatunków. Występują one w równikowej Afryce, od Gwinei na zachodzie po Tanzanię na wschodzie, na południu sięgając Angoli i Zambii[3]. Są to liany rosnące w wilgotnych lasach równikowych[5].

Pędy tych palm są wykorzystywane do wyrobu lasek (za najlepsze w Afryce uchodzą te z E. macrocarpa). Rośliny te bywają sadzone jako ozdobne, choć zwykle tylko w kolekcjach ogrodów botanicznych (zwłaszcza E. barendii i E. macrocarpa). Pędy szeregu gatunków (np. E. cabrae, E. cuspidata, E. haullevilleana, E. hookeri, E. wendlandiana) wykorzystywane są po rozdzieleniu w plecionkarstwie i koszykarstwie, a w całości do tworzenia obramowań mebli[6]. Niektóre gatunki wykorzystywane są jako lecznicze, np. sokiem z E. cabrae leczy się zapalenie ucha, a E. haullevilleana i E. dransfieldii służą do usuwania pasożytów i do wykonywania aborcji. Owoce i serca palm E. dransfieldii są zjadane. Pędy tego gatunku uznawane są za silny fetysz, używany w rytuałach chroniących osady przed złymi duchami. Nasady pochw liściowych różnych gatunków wykorzystywane są do czyszczenia zębów[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Pnące palmy o pędach wyrastających kępiasto lub pojedynczo, długich, wspinających się wysoko na drzewa, często silnie rozgałęzionych. Pędy zwykle kolczaste, okrągłe lub trójkątne na przekroju, z międzywęźlami dłuższymi lub krótszymi[5][6].
Liście
Pierzastozłożone, skrętoległe. U nasady mają rurkowatą, nieuzbrojoną pochwę liściową, podczas gdy na osi liści występują kolce, choć zwykle nieliczne. Oś liścia wyciągnięta jest zwykle w wić, służącą jako organ czepny, czasem pokrytą kolcami. Poszczególne listki są wąsko lub szeroko lancetowate do jajowatych i rombowatych, ułożone są na osi naprzeciwlegle lub skrętolegle, jest ich różna liczba – od kilku do bardzo wielu[5][6].
Kwiaty
Zebrane w stosunkowo krótkie i słabo rozgałęzione kwiatostany (tylko odgałęzienia pierwszego rzędu ułożone dwustronnie) wyrastające z węzłów w pewnym oddaleniu od szczytu pędu. Spatha i przysadki są silnie zredukowane. Kwiaty obupłciowe, często są silnie pachnące, jasne w czasie kwitnienia i później ciemnieją. Okwiat składa się z sześciu listków w dwóch okółkach, z listkami grubymi, skórzastymi i trójkątnymi. Pręcików jest 6, u dołu zrośniętych w mięsisty dysk. Ich wolne odcinki nitek są krótkie, kanciaste, przyrastają w połowie długości do także krótkich, nieco strzałkowatych pylników. Zalążnia kulista, trójkomorowa i z trzema zalążkami, pokryta łuskami, zwieńczona wąskostożkowatą lub walcowatą szyjką słupka zakończoną trzema znamionami[5].
Owoce
Niewielkie, kulistawe do wąskojajowatych, pokryte rzędami czerwonobrązowych łusek o odgiętych końcach, z mięsistym mezokarpem i jednym, dwoma lub trzema nasionami[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Palmy te rosną w wilgotnych lasach równikowych na terenach nizinnych, poniżej 1000 m n.p.m., najczęściej na siedliskach bagiennych[5]. Owoce są pożywieniem dla szympansów, goryli, mandryla równikowego, dujkera żółtopręgiego i płowego. Zwierzęta te przyczyniają się do rozprzestrzeniania nasion. Wspomniane człowiekowate wyjadają także serca palm[6]. W pędach wielu gatunków kolonie tworzą mrówki, zwłaszcza z rodzaju Crematogaster[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj w obrębie arekowatych należy do podrodziny Calamoideae, plemienia Lepidocaryeae i podplemienia Ancistrophyllinae''[7]. Rodzaj uznawany jest za siostrzany dla Laccosperma[5].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-02-06] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-02-06] (ang.).
  3. a b c Eremospatha (G.Mann & H.Wendl.) Schaedtler. [w:] Plants of the World Online [on-line]. Kew, Royal Botanical Gardens. [dostęp 2022-02-06].
  4. Eremospatha. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-02-06].
  5. a b c d e f g Eremospatha. [w:] PalmWeb [on-line]. [dostęp 2022-02-06].
  6. a b c d e f Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Palms. Vol. II. Boca Raton: Taylor & Francis, 2017, s. 854-859. ISBN 978-1-4987-8283-8.
  7. Genus Eremospatha (G. Mann & H. Wendl.) H. Wendl.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2022-02-06].