Eugeniusz Łepkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Ignacy Łepkowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1892
Warszawa

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Małkinia

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Eugeniusz Ignacy Łepkowski[a] (ur. 26 sierpnia 1892 w Warszawie, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie, w rodzinie Waleriana i Zofii z Ćwierlikowskich[2]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 28 Pułku Strzelców Kaniowskich[3].

1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 208. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 659. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Później został przeniesiony do 15 Pułku Piechoty „Wilków” w Dęblinie[6][7]. W maju 1925 został przeniesiony do 11 Pułku Piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko komendanta składnicy wojennej[8], ale już w listopadzie tego roku wrócił do 15 pp na stanowisko kwatermistrza[9]. W listopadzie 1927 został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[10][11]. W październiku 1931 został przeniesiony na stanowisko oficera placu Częstochowa[12]. Od 1 stycznia 1932 zajmowane przez niego stanowisko nosiło nazwę „komendant placu Częstochowa”[13][14]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Małkinia na stanowisko komendanta[15]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[16], a później przeniesiony w stan spoczynku.

26 maja 1944 został zatrzymany i osadzony na Pawiaku[2].

Jergo grób symboliczny znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (Al7-1-40)[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W styczniu 1934 sprostowano imiona mjr. Eugeniusza Łepkowskiego z „Eugeniusz” na „Eugeniusz Ignacy”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 25.
  2. a b Straty ↓.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 103, 746.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 48.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 167, 410.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 158, 352.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 263, 267.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 117 z 5 listopada 1925 roku, s. 629.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 326.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31, 177.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 329.
  13. Jarno 2001 ↓, s. 238.
  14. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28, 508.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 131.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  17. śp. Eugeniusz Łepkowski
  18. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 380.
  20. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 21 „za całokształt zasług w służbie wojskowej”.
  22. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31.
  23. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 167.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]