Ewa Paczoska
Ewa Paczoska (ur. 1952) − profesor historii literatury polskiej, poetka i piosenkarka. Pracuje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Zajmuje się literaturą drugiej połowy XIX wieku. Napisała wiele książek dotyczących tego okresu, m.in. "Lalka" czyli rozpad świata, Krytyka literacka pozytywistów, Dojrzewanie, dojrzałość i niedojrzałość. Od Bolesława Prusa do Olgi Tokarczuk, Prawdziwy koniec XIX wieku.
Od 2012 roku pełni funkcję dyrektora Instytutu Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Ewa Paczoska jest także autorką i współautorką kilku podręczników licealnych.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
W pracy artystycznej posługuje się swoim panieńskim nazwiskiem Gaworska. W latach 70. i 80. XX w. wraz z Markiem Majewskim współtworzyła zespół z kręgu piosenki studenckiej Zegar z kukułką (reaktywowany w roku 2012 w ramach festiwalu OPPA)[1]. Wydała dwie płyty: Stały meldunek i Portowe gadanie[2], a także trzy tomiki poezji: Wiersze uzbierane, Pani poetka pisze, Nierówne światło[3].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Informacje na podstawie szkicu biograficznego z: Ewa Paczoska, "Lalka" czyli rozpad świata, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008.
- Nauka Polska: Ewa Paczoska (pol.). [dostęp 26 lipca 2009].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ "Zegar z kukułką" - Ewa Gaworska i Marek Majewski w ramach OPPA'2012 - 20 listopada o 19.00 - ::..SCENA PIĘTRO WYŻEJ..::, www.scenapw.sdk.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Ewa Gaworska - Portowe gadanie, sklep.dalmafon.pl [dostęp 2017-01-13].
- ↑ Chmura Czytania darmowe książki, www.chmuraczytania.pl [dostęp 2017-01-13].
