Farmakolit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
arsenicyt |
|---|---|
| Skład chemiczny |
CaHAsO4·2H2O |
| Twardość w skali Mohsa |
2–2,5 |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
2,6 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, szarobiała |
| Połysk |
jedwabisty |
Farmakolit (lub arsenicyt[1]) – minerał z grupy arsenianów, zbudowany z dwuwodnego wodoroarsenianu wapnia.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Farmakolit jest przezroczystym[2] lub półprzezroczystym[1] minerałem o białej[1][2], czerwonawej (gdy zawiera domieszkę kobaltu)[1][2], zielonawej (gdy zawiera domieszkę niklu)[2] lub żółtawej[1] barwie. Połysk szklisty, jedwabisty albo matowy[1].
Krystalizuje w układzie jednoskośnym, w formie bardzo małych tabliczkowych, igiełkowatych lub włosowatych kryształów, zebranych w groniaste lub gwiaździste skupienia. Są one bardzo kruche. Jest dość miękki, 2–2,5 w skali Mohsa, a jego gęstość wynosi 2,6 g/cm³[1][2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Tworzy się jako wykwity i naloty na rudach arsenu[2]. Towarzyszą mu nikielin, chloantyt, erytryn i annabergit[1]. Można go znaleźć w okolicach Salzburga w Austrii, w okolicach Jáchymova w Czechach[2], w Katalonii w Hiszpanii, w Tazenakht w Maroku, w Badenii-Wirtembergii, Hesji i Saksonii w Niemczech[2] oraz w Nevadzie w Stanach Zjednoczonych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck–Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-194-9.