Fenmetrazyna
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C11H15NO | ||||||||||||||||||
Masa molowa | 177,24 g/mol | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | 134-49-6 1707-14-8 (chlorowodorek) | ||||||||||||||||||
PubChem | 4762[1] | ||||||||||||||||||
DrugBank | DB00830[2] | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||
Legalność w Polsce | substancja psychotropowa grupy II-P | ||||||||||||||||||
|
Fenmetrazyna (łac. phenmetrazinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna morfoliny wykazująca silne działanie anorektyczne.
Związek opatentowany w 1952 r. przez niemiecką firmę farmaceutyczną Boehringer-Ingelheim, natomiast wprowadzony do lecznictwa w 1954 r. pod nazwą handlową Preludin. Podobnie jak inne preparaty o podobnym profilu działania (m.in. fentermina, chlorfentermina, fenfluramina, deksfenfluramina, fendimetrazyna, mazindol), wykazuje wiele efektów niepożądanych, m.in. silne skoki ciśnienia tętniczego krwi, częstoskurcz zatokowy, pobudzenie OUN, uzależnienie. Dawniej szeroko stosowany w farmakoterapii otyłości, obecnie bez znaczenia w lecznictwie. W Polsce stosowany był do połowy lat 70. XX wieku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fenmetrazyna (CID: 4762) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
- ↑ a b Fenmetrazyna (DB00830) – informacje o substancji aktywnej (ang.). DrugBank.
- ↑ a b Fenmetrazyna (ang.). [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Kubikowski, Wojciech Kostowski, Farmakologia, Podstawy farmakoterapii, PZWL 1979
- Piotr Kubikowski (red.), Poradnik Terapeutyczny, wyd. II, PZWL 1969