Ferber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb
Portret Maurycego Ferbera, z jego herbem biskupim w lewym górnym rogu. Pole I tego herbu zawiera rodowy herb Ferberów

Ferberpolski herb szlachecki z nobilitacji oraz ród mieszczański w Gdańsku.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu złotym[1] trzy głowy dzika czarne (dwie nad jedną), z karkami czerwonymi.

Klejnot: między dwoma skrzydłami złotymi, czarna głowa dzika[2].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Eberhardowi Ferberowi, rajcy gdańskiemu i jego dzieciom: Janowi, Tydemanowi, Jerzemu i Barbarze 18 maja 1515[3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Chodorowicz, Chodorowski, Fedorowicz, Ferber, Fiedorowicz, Filemonowicz, Karasiewicz, Karsunowski.

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb rodowy Ferberów w Gdańsku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski podaje alternatywnie pole błękitne. Jest to wynik błędnego tłumaczenia słowa glauco, oznaczającego żółty, czyli złoto. Szymański podaje, że pole jest ozdobione damaskinażem.
  2. Tak Gajl. Szymański pisze: dzik, jakby wyskakujący, Ostrowski pisze o pawim ogonie, na jakim spoczywa głowa.
  3. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 69. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]