Filip Walezjusz, książę Orleanu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip, książę Orleanu
ilustracja
Wizerunek herbu
książę Orleanu
Okres

od 1344
do 1 września 1375

Poprzednik

nowa kreacja

Następca

Ludwik Orleański

Dane biograficzne
Dynastia

Walezjusze

Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1336
Vincennes

Data śmierci

1 września 1375

Ojciec

Filip VI Walezjusz

Matka

Joanna Burgundzka (Kulawa)

Żona

Blanka Francuska

Dzieci

syn, Ludwik (nieślubne)

Filip Orleański (ur. 1 lipca 1336 roku, zm. 1 września 1375 roku w Vincennes) – książę Orleanu i Tours oraz hrabia de Valois, piąty syn króla Francji Filipa VI i burgundzkiej księżniczki Joanny Kulawej; przedstawiciel dynastii Walezjuszów, brat króla Jana II Dobrego.

W 1344 roku Filip VI wydzielił – po raz pierwszy z królewskiej domeny – księstwo Orleanu, które powierzył swemu synowi, mianując go parem Francji. Otrzymał też wówczas tytuł księcia Tours i hrabiego de Valois. Aktywnie wspierał władców Francji w wojnie stuletniej - po bitwie pod Poitiers w 1356 roku dostał się do niewoli na podstawie traktatu w Brétigny. Wypuszczono go dopiero w 1360 roku. Gdy Filip umierał w 1375 roku, nie było po nim zostawionego prawowitego męskiego potomka. W związku z tym Orlean powrócił do domeny królewskiej, a kolejny raz ten tytuł uzyskał dopiero wnuk jego brata Ludwik Orleański w 1386 roku.

Potomstwo[edytuj | edytuj kod]

8 stycznia 1344 Filip poślubił swoją kuzynkę Blankę, pośmiertną córkę króla Karola IV Pięknego i Joanny z Évreux. Nie doczekał się z nią dzieci, miał natomiast dwóch nieślubnych synów:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]