Flaming karmazynowy
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Phoenicopterus ruber[1] | |
| Linnaeus, 1758 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
flaming karmazynowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Flaming karmazynowy[3], czerwonak, flaming, flaming amerykański, flaming karaibski, czerwonak różowy[4] (Phoenicopterus ruber) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny flamingów (Phoenicopteridae), zamieszkujący półwysep Jukatan, Antyle, północne wybrzeża Ameryki Południowej i Galapagos.
Do niedawna gatunek ten był dzielony na dwa podgatunki: Ph. ruber ruber i Ph. ruber roseus; jednak decyzjami europejskich komisji taksonomicznych (np. Knox et al. 2002[5]) drugi z nich uzyskał status oddzielnego gatunku – flaming różowy Phoenicopterus roseus.
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Ciało różowe, ciemniejsze niż u flaminga różowego Ph. roseus, jedynie skrzydła czerwone z czarnymi lotkami. Nogi i dziób różowe, koniec dzioba czarny. W porównaniu z innymi przedstawicielami rodziny dziób wygięty pod mniejszym kątem.
- Wymiary średnie[6]
- Długość ciała 120–145 cm
- Rozpiętość skrzydeł ok. 140–165 cm
- Masa ok. 2,1–4,1 kg
- Biotop
- Wody o różnym stopniu zasolenia: od słodkich przez słonawe po bardzo słone. Płytkie jeziora, laguny, delty rzek.
- Gniazdo
- Z mułu w formie ściętego stożka z zagłębieniem na szczycie. Tworzy wielkie kolonie (do kilkudziesięciu tysięcy osobników).
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w marcu - kwietniu jedno (rzadko dwa) jajo.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres około 27–31 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 10 dniach, lecz ich dziób jeszcze nie ma odpowiedniego kształtu do filtracji i są karmione przez rodziców. Usamodzielniają się po około 70 dniach. Pisklęta gromadzą się w żłobki. Dojrzałość płciową osiągają po 5–6 latach, a ubarwienie osobników dorosłych – w trzecim roku życia.
- Pożywienie
- Zwierzęta i rośliny do 1 cm długości. Żerując brodzą i zanurzają głowę w ten sposób, że szczęka górna znajduje się pod dolną.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje flaminga karmazynowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 2004 roku. Liczebność populacji szacuje się ją na około 260–330 tysięcy dorosłych osobników, a jej trend uznaje się za rosnący[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Phoenicopterus ruber, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Phoenicopterus ruber, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phoenicopteridae Bonaparte, 1831 - flamingi - Flamingos (wersja: 2015-08-30). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ Albin Łącki: Wśród zwierząt – ptaki. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 44. ISBN 83-09-01320-5.
- ↑ Tomiałojć L., Stawarczyk T., 2003, Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany, PTPP "pro Natura", Wrocław, s. 107.
- ↑ del Hoyo, J., Boesman, P. & Garcia, E.F.J.: American Flamingo (Phoenicopterus ruber). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-05-13].