Flora Bieńkowska

Flora Bieńkowska

Imię i nazwisko urodzenia	Flora Zaborowska
Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1914 Mogielnica
Data i miejsce śmierci	30 września 1990 Warszawa
Miejsce spoczynku	Warszawa
Zawód, zajęcie	poetka, pisarka, autorka sztuk scenicznych
Małżeństwo	Władysław Bieńkowski
Dzieci	Ewa Bieńkowska, Andrzej Bieńkowski (malarz)

Nagrobek Flory Bieńkowskiej na Cmentarzu Powązkowskim

Flora Bieńkowska z d. Zaborowska (ur. 9 czerwca 1914 w Mogielnicy, zm. 30 września 1990 w Warszawie) – polska poetka, pisarka, autorka sztuk scenicznych. Żona Władysława Bieńkowskiego, matka Ewy i Andrzeja.

Życiorys

Studiowała na Wydziale Społeczno-Politycznym Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. W latach 1943-45 była żołnierzem GL i AL. Pełniła też funkcję współpracowniczki prasy konspiracyjnej PPR. W 1963 otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za trylogię Dalekie drogi. W 1970 cenzura zablokowała wydanie jej powieści Południe wieku, która ukazała się dopiero pośmiertnie w 2019. 23 sierpnia 1980 roku dołączyła do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 279, rząd 4, grób 27).

Twórczość

• Wiosna 1944 (sztuka sceniczna)
• Dalekie drogi (trylogia powieściowa - tom 1: Czyściec; tom 2: Pusta kwinta; tom 3: Smuga światła)
• Wyróżniony ogród (poezje)
• Krajobraz słowa (poezje)
• Południe wieku (powieść)

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.brak strony w książce
• Informacje o pisarce na stronie Mogielnicy