Franciszek Jamrozy
| Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
1999 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1945–1973 |
| Zespoły | |
| chór parafialny im. ks. Antoniego Chlondowskiego w Chełmie Śląskim | |
| Odznaczenia | |
| |
Franciszek Jamrozy (ur. 15 grudnia 1915 roku w Tychach, zm. w styczniu 1999 roku) – polski organista, pianista, pedagog i wykładowca[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 grudnia 1915 roku w Tychach w rodzinie Franciszka i Marty z d. Piechota. Dzieciństwo spędził w Kosztowach[1]. Absolwent szkoły organistowskiej im. św. Grzegorza w Katowicach oraz Śląskiego Konserwatowium Muzycznego[1][2]. W konserwatorium Bolesław Szabelski uczył go gry na organach[1]. Przed samą wojną pracował jako organista w Dziećkowicach[1][2] oraz w Brzezince[2].
Czas II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]
Po wybuchu wojny Franciszek został powołany do niemieckiego wojska, wraz z którym zawędrował do Afryki[1][2]. Zwolniono go z wojska z przyczyn ideologicznych – deklarował polską przynależność[1][2], rodzina nie otrzymała volkslisty[1]. Do zakończenia wojny pracował fizycznie w kopalni „Wesoła”[1][2].
Życie po wojnie[edytuj | edytuj kod]
Franciszek został zatrudniony jako organista w krypcie Katedry Chrystusa Króla w Katowicach[1]. W międzyczasie założył klasę organów w Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, a przez kolejne lata nauczał gry na fortepianie[1][2]. Ze szkołą był związany do 1970 roku[1]. Od 1953 roku został organistą oraz prowadzącym chóru im. ks. Antoniego Chlondowskiego[3][4] w Parafii Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim[1]. Równolegle prowadził zajęcia gry na organach odbywające się przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach[1][5]. W 1975 został uhonorowany medalem Pro Ecclesia et Pontifice przyznanym przez papieża Pawła VI za zasługi dla rozwoju muzyki kościelnej[1][2]. Funkcję organisty w Chełmie Śląskim sprawował do 1973 roku[1][2][6]. Zmarł w 1999 roku[1]. Został pochowany na cmentarzu w Imielinie[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ożenił się z Teresą z d. Stańczyk. Jego syn – Marian Jamrozy jest zawodowym tyskim fotografem[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Jamrozy Franciszek – e-ncyklopedia [online], silesia.edu.pl [dostęp 2023-12-29].
- ↑ a b c d e f g h i j Jarosław Jędrysik, Ratowałem nos Gierkowi. Rozmowa z Marianem Jamrozym, nestorem tyskich fotografów [online], Nowe Info, 1 listopada 2021 [dostęp 2023-12-30] (pol.).
- ↑ ..:: Szczęść Boże - Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim ::.. [online], www.chelm-sl.katowice.opoka.org.pl [dostęp 2023-12-30].
- ↑ Światło Pismo Parafii Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim, „Swiatło” (21), Śląska Biblioteka Cyfrowa, 6 czerwca 2004, s. 7 [dostęp 2023-12-31].
- ↑ Edward Poloczek. Studium Organistowskie Archidiecezji Katowickiej. „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne”. 27–28, s. 291–301, 1995. [dostęp 2023-12-31].
- ↑ Jolanta Pierończyk, Czesław Pitera, organista parafii Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim - 5. rocznica śmierci [online], tychy.naszemiasto.pl, 19 kwietnia 2020.