Franciszek Mitschein
| |
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 października 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 września 1927 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1926 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
3 pułk piechoty LP |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Franciszek Józef Mitschein[a] (ur. 10 października 1895 we Lwowie, zm. 23 września 1927 w Warszawie) – oficer piechoty Legionów Polskich i Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Ernesta i Marii z d. Kostewicz[4]. Absolwent szkoły średniej. Od 12 grudnia 1914 w Legionach Polskich, żołnierz IV batalionu 3 pułku piechoty Legionów z którym walczył podczas I wojny światowej.
Szczególnie odznaczył się 17 czerwca 1915 „w czasie ataku wroga na Rarańczę, w krytycznej chwili, kiedy nieprzyjaciel był już w okopach legionistów, ustawił swoje karabiny maszynowe na flance i celnym ogniem przyczynił się do odniesionego zwycięstwa. Za czyn ten został odznaczony Orderem Virtuti Militari”[5].
Ciężko ranny 6 listopada 1915 pod Polską Górą. Powrócił do jednostki 10 stycznia 1916 na stanowisko dowódcy kompanii. Po kryzysie przysięgowym został internowany. Po zwolnieniu w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej w składzie II batalionu 7 pułku piechoty Legionów. Od 24 lutego 1920 był przydzielony do Dowództwa Miasta Warszawa. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[6]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w Dowództwie Miasta Warszawa, a jego oddziałem macierzystym był 7 pułk piechoty Legionów[7].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 547. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był nadal 7 pp Leg.[1] W 1923 został przeniesiony do 21 pułku piechoty[2][3]. 26 lutego 1925 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[8] i przydzielony do 16 baonu granicznego w Sienkiewiczach. Pełnił w nim służbę na stanowisku adiutanta i dowódcy kompanii. 27 listopada 1926 został przeniesiony z KOP do 21 pułku piechoty. Zmarł 23 września 1927 w Warszawie[9]. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[10] (kwatera B20-1-5)[11].
Józef Mitschein był żonaty z Zofią ze Strzeszewskich, z którą miał syna Waldemara Konstantego (ur. 13 stycznia 1922, zm. 8 maja 2002) – kaprala podchorążego Batalionu AK Ruczaj ps. „Derwid”[12].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7378[13][14][15]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 12 maja 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[16]
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie[17]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii[18]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 46.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 185, 409.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 174, 354.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 144.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 144-145.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 787, tu także jako Józef Mitschein.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 44, tu również, jako Józef Franciszek Mitschein.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 398.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1928 roku, s. 243.
- ↑ Nekrolog ↓.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Powstańcze biogramy ↓.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 145.
- ↑ Czajkowski 1930 ↓, s. 47, jako Józef Franciszek Mitschein.
- ↑ Quirini 1934 ↓, s. 83, jako Józef Franciszek Mitschein.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163, jako „kpt. ś.p. Mitschein Józef”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 185.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 174.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Czesław Czajkowski: Zarys historii wojennej 3-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Eugeniusz Quirini: 3 Pułk Piechoty Legionów. W dwudziestą rocznicę 1914 – 30 IX – 1934. Jarosław: Zarząd Główny „Koła Trzeciaków” w Warszawie, 1934.
- Waldemar Konstanty Mitschein. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2020-03-29].
- Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 262, s. 4, 1927-09-25. Warszawa.
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1927
- Oficerowie 3 Pułku Piechoty Legionów
- Ludzie urodzeni we Lwowie