Franciszek Walasek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Walasek
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

28 marca 1881

Data i miejsce śmierci

17 listopada 1947
Sierpc

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Franciszek Walasek (ur. 28 marca 1881[1], zm. 17 listopada 1947 w Sierpcu[2]) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Franciszek Walasek urodził się 28 marca 1881 roku[3]. Pochodził z ziemi sandomierskiej. W 1905 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Płocku, i w 1911 roku został wyświęcony na kapłana diecezji płockiej[4][5]. Jako wikariusz pracował w parafiach w Wąsewie, Obrytem, Krasnosielcu, Krzynowłodze Małej i Różanie.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu starszego kapelana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 26. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[6]. Od 1923 do 1925 proboszczem kościoła garnizonowego w Siedlcach (na który zaadaptował dawną cerkiew prawosławną) i kierownikiem Rejonu Duszpasterstwa Katolickiego Siedlce[7][4][5]. Następnie był proboszczem parafii św. Antoniego w Baranowiczach[4]. W 1932 roku był administratorem parafii wojskowej w Modlinie[8].

24 stycznia 1934 roku został awansowany na proboszcza ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 3. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[9].

W tym samym roku został przeniesiony z Modlina na stanowisko szefa duszpasterstwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[10]. Tutaj jego staraniem kościół garnizonowy przyozdobiono nowymi malowidłami ściennymi pędzla artysty malarza Władysława Drapiewskiego.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był szefem służby duszpasterskiej Zgrupowania „Brześć” i walczył w obronie Twierdzy Brzeskiej[11]. Pozostałe lata wojny i okupacji spędził w rodzinnych stronach koło Puław.

Na zaproszenie swojego kolegi kursowego z seminarium, proboszcza sierpeckiego, ks. Ludomira Lissowskiego, w 1945 roku przeniósł się do Sierpca, gdzie został kapelanem w miejscowym szpitalu[12]. Zmarł 17 listopada 1947. Pochowany został w grobowcu proboszczów sierpeckich na miejscowym cmentarzu[2][13].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 189, tu sprostowano datę urodzenia z „16 marca 1881” na „28 marca 1881”.
  2. a b Franciszek Walasek - ksiądz, kapelan WP [online], www.nieobecni.com.pl [dostęp 2021-12-22].
  3. Wykaz kapelanów, służących czynnie lub w rezerwie w WP w okresie pokojowym w latach 1923–1939. ordynariat.wp.mil.pl, 1 marca 2011. [dostęp 2015-03-30].
  4. a b c d e f g Paweł Borek. Życie religijne w garnizonie Siedlce w okresie międzywojennym. „Rozprawy Społeczne”, s. 34, Nr 4 z 2014. 
  5. a b Rafał Dmowski. Szkice z dziejów Kościoła garnizonowego w Siedlcach w latach 1918–1939. „Szkice Podlaskie”, s. 115, Nr 11 z 2003. 
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 406.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1421, 1426.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 406, 899.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 24 stycznia 1934 roku, s. 2.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 272.
  11. Brześć – twierdza i garnizon we wrześniu 1939 r.. twierdza.org, 6 marca 2011. [dostęp 2015-04-05].
  12. Michał Marian Grzybowski, Duchowieństwo Diecezji Płockiej. Wiek XX. Tom 1. Część 2., Płock 2008, s. 388-389, ISBN 978-83-733252-1-0.
  13. Księża spoczywający na cmentarzu parafialnym [online], Fara Sierpc [dostęp 2021-12-22] (pol.).
  14. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  15. M.P. z 1939 r. nr 160, poz. 383 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  16. M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu pracy duszpasterskiej w wojsku”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]