Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku
Seminarium Plocense
Ilustracja
Data założenia

6 maja 1710

Typ

Instytucja Kościoła katolickiego

Patron

Stanisław Kostka, Antoni Julian Nowowiejski, Leon Wetmański

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Adres

ul. abp. A. J. Nowowiejskiego 2
09-400 Płock

Liczba studentów

25 (11 października 2021)[1]

Rektor

ks. prał. dr Marek Jarosz

Położenie na mapie Płocka
Mapa konturowa Płocka, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „''Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku''”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „''Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku''”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „''Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku''”
Ziemia52°32′53,4480″N 19°41′03,0480″E/52,548180 19,684180
Strona internetowa

Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku – seminarium diecezji płockiej Kościoła rzymskokatolickiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze seminarium duchowne diecezji płockiej powstało 9 września 1594 roku w Pułtusku, ale konieczne było wybudowanie seminarium w mieście diecezjalnym. Stało się to możliwe dzięki znacznemu legatowi finansowemu sufragana chełmińskiego Seweryna Szczuki. W dniu 6 maja 1710 roku, bp Ludwik Załuski wydał akt erekcyjny nowej uczelni. Faktycznie zajęcia rozpoczęły się dopiero w 1717 roku, bowiem tyle czasu zajęło wznoszenie nowego budynku. 8 listopada 1864 r. władze rosyjskie nakazały kasatę seminarium, 30 czerwca 1865 r. odbyła się ostatnia sesja księży profesorów. Odtąd w diecezji działa już tylko seminarium w Płocku. 25 września 1925 r. Rada Ministrów II Rzeczypospolitej Polskiej nadała seminarium płockiemu status uczelni wyższej.

9 grudnia 1939 roku gmachy szkoły zostały zarekwirowane przez Niemców na własne cele. Od 1946 r. w części gmachów seminarium mieściła się szkoła podstawowa i baza samochodowa.

Dawny stan prawny i majątkowy szkoły powrócił na fali zmian ustroju. W 1991 r. Jan Paweł II przybył do Płocka i zatrzymał się przed pomnikiem abpa A. J. Nowowiejskiego przed gmachem Seminarium Duchownego. W październiku 2000 roku, seminarium zawarło umowę z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, jej klerycy stali się pełnoprawnymi studentami Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

W Seminarium działają dwa zespoły muzyczne: Hodos i Fraters, a także inne agendy: koła miłosierdzia, misyjne, naukowe, historyczne, teatralne, schola, reprezentacje sportowe, grupa powołaniowa, Asysta Biskupia i grupa medialna oraz grupy formacyjne: Ruch Światło-Życie, Krucjata Wyzwolenia Człowieka, Wojsko Gedeona, Laboratorium Wiary i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. Istnieje też seminaryjna prasa: „Sursum Corda” (wydawana od 1927 roku), „Misyjny Szlak” oraz „Żyć Liturgią”.

Przełożeni[edytuj | edytuj kod]

  • Rektor: ks. dr Marek Jarosz
  • Wicerektor: ks. Andrzej Pieńdyk
  • Prefekt: ks. Radosław Zawadzki
  • Ojciec duchowny: ks. Wojciech Kruszewski
  • Dyrektor administracyjny: ks. dr Grzegorz Adamiak

Poczet rektorów (od 1865)[edytuj | edytuj kod]

Niektórzy z absolwentów[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Statystyka (zeszyt 4). W: Sławomir Wilewski: Posłani w pokoju Chrystusa. Tydzień modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego (8–12 maja 2022). Radom: Krajowe Centrum Powołaniowe • Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2022, s. 4. ISBN 978-83-67205-01-6.
  2. ↑ Mikołaj Cichowicz.
  3. ↑ Franciszek Zakrzewski.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Seminaria duchowne w Polsce
Ogólnopolskie
  • Łódź (dla Starszych Kandydatów do Święceń)
Archidiecezjalne
Diecezjalne
Zakonne
Greckokatolickie
Starokatolickie
Prawosławne
Protestanckie

Uczelnie w Płocku

Płock

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wyższe_Seminarium_Duchowne_w_Płocku&oldid=73572923”