Franciszek Wolf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Wolf
pułkownik saperów pułkownik saperów
Data urodzenia

2 kwietnia 1884

Przebieg służby
Lata służby

1914–1929

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

5 batalion saperów
IV Batalion Saperów
3 Pułk Saperów Wileńskich
Dowództwo Okręgu Korpusu nr III w Grodnie

Stanowiska

dowódca kompanii saperów
dowódca batalionu saperów
szef inżynierii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
Wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Franciszek Wolf (ur. 2 kwietnia 1884, zm. ?) – pułkownik saperów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana i przydzielony do batalionu uzupełniającego saperów w Krakowie[1][2]. 5 listopada 1918 roku objął dowództwo batalionu uzupełniającego saperów w Krakowie[3]. 23 lutego 1919 roku przybył do Łodzi i objął dowództwo nad organizującym się IV batalionem saperów. 27 grudnia 1919 roku na czele batalionu wyjechał na front wołyński. 16 kwietnia 1920 roku odszedł na stanowisko szefa inżynierii dowództwa Frontu Wołyńskiego[4]. 1 czerwca 1921 roku pełni służbę w dowództwie 2 Armii, a jego oddziałem macierzystym był 3 pułku saperów[5]. 25 listopada 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku szefa Inżynierii i Saperów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie pozostając oficerem nadetatowym 3 pułku saperów[6][7]. 30 października 1925 roku został przeniesiony ze stanowiska szefa Inżynierii i Saperów Okręgu Korpusu Nr III do Departamentu V Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko szefa Wydziału Saperów[8]. W 1928 roku znajdował się w dyspozycji szefa Departamentu Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych[9]. Z dniem 31 stycznia 1930 roku został przeniesiony z dyspozycji I wiceministra spraw wojskowych w stan spoczynku[10]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Warszawa Miasto III. Był wówczas „przewidziany do użycie w czasie wojny”[11].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • major – 30 lipca zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w korpusie inżynierii i saperów, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[12]
  • podpułkownik – 1922[13]
  • pułkownik – 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 31. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[14][15]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 8 z 25 stycznia 1919 roku, poz. 303.
  2. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 9 z 28 stycznia 1919 roku, poz. 349.
  3. Mieczysław Wolski, Zarys historii ..., s. 5.
  4. Aleksander Gawdia, Zarys historii ..., s. 25, 26, 29, 31.
  5. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 338
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 47 z 25 listopada 1922 roku, s. 852.
  7. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 86, 878, 905.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 115 z 30 października 1925 roku, s. 622.
  9. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 581, 590.
  10. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 31 grudnia 1929 roku, s. 442.
  11. Rocznik Oficerów rezerw 1934, s. 349, 852.
  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, poz. 740.
  13. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 13 z 8 czerwca 1922, s. 395.
  14. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 227.
  15. Rocznik Oficerski 1924, s. 802, 827.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
  • „Lista starszeństwa oficerów zawodowych Wojska Polskiego z 19 czerwca 1922” Ministerstwo Spraw Wojskowych, Załącznik do Dziennika Personalnego nr 13 z 1922, Warszawa 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924.
  • Mieczysław Wolski, Zarys historji wojennej 5-go Pułku Saperów, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1931.
  • Aleksander Gawdia, Zarys historji wojennej 8-go Pułku Saperów, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1931.
  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1921–1924 i 1928.
  • Rocznik oficerski rezerw 1934.