Franz von Hipper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz von Hipper
Ilustracja
wiceadm. von Hipper w 1916 roku
Admiral Admiral
Data i miejsce urodzenia

13 września 1863
Weilheim in Oberbayern

Data śmierci

25 maja 1932

Przebieg służby
Lata służby

1881–1918

Siły zbrojne

 Kaiserliche Marine

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order „Pour le Mérite” Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Order Zasługi Wojskowej (Wirtembergia) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Order Alberta (Saksonia) Krzyż Hanzeatycki Bremeński

Franz Ritter von Hipper (ur. 13 września 1863, zm. 25 maja 1932) – niemiecki admirał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Weilheim in Oberbayern w Bawarii w rodzinie właściciela sklepu[1]. W latach 1873–79 uczył się w gimnazjum w Monachium, które ukończył, nie przystępując jednak do matury[1]. Zgłosił się do armii Bawarii jako ochotnik, po czym wstąpił do Kaiserliche Marine w 1881 roku jako 18-letni kadet[1]. Służył na fregatach SMS „Niobe” i SMS „Leipzig”, na której odbył rejs dookoła świata w latach 1882–1884[2]. W 1885 roku uzyskał stopień oficerski. Od 1892 do 1894 roku dowodził torpedowcami, a od 1895 roku całą II Rezerwową Flotyllą Torpedowców[2]. Od 1898 roku służył jako nawigator na okręcie flagowym floty SMS „Kurfürst Friedrich Wilhelm”, a od kolejnego roku na jachcie cesarskim „Hohenzollern”[3]. W 1906 roku objął dowództwo krążownika pancernego „Friedrich Karl”. W październiku 1913 został wyznaczony na stanowisko dowódcy Morskich Sił Zwiadowczych.

Po rozpoczęciu I wojny światowej, w 1914 Hipper dowodził krążownikami liniowymi podczas sporadycznych rajdów przeciwko nadbrzeżnym angielskim miastom, m.in. w grudniu 1914 atakując Scarborough. Dowodził niemieckimi krążownikami liniowymi podczas bitwy o Dogger Bank w styczniu 1915 roku.

Podczas bitwy jutlandzkiej (31 maja – 1 czerwca 1916) zadał Royal Navy poważne straty, zatapiając 3 krążowniki liniowe przeciwnika. Niedługo potem król Ludwik III Bawarczyk nadał mu tytuł rycerski. W sierpniu 1918 Hipper został awansowany do rangi admirała i uzyskał stanowisko głównodowodzącego floty pełnomorskiej.

Odszedł ze służby 30 listopada 1918 i spędził resztę życia w Othmarschen niedaleko Hamburga. Po śmierci urna z jego prochami została odesłana do rodzinnego miasta. Podczas II wojny światowej jego imieniem ochrzczono niemiecki ciężki krążownik – „Admiral Hipper”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Klimczyk 2007 ↓, s. 58.
  2. a b Klimczyk 2007 ↓, s. 59.
  3. Klimczyk 2007 ↓, s. 59-60.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Klimczyk. Admirał Hipper. Cichy zwycięzca z bitwy jutlandzkiej. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2007. XII (67-68), lipiec–sierpień 2007. Warszawa: Magnum X.