Frequency-Shift Keying

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykład binarnej FSK

FSK (ang. Frequency-Shift Keying), kluczowanie częstotliwości – rodzaj modulacji sygnału cyfrowego, w której reprezentacja danych odbywa się poprzez zmiany częstotliwości fali nośnej. Przy stałej amplitudzie harmonicznego sygnału nośnego (ang. carrier) następuje zmiana częstotliwości: niższa reprezentuje symbol logicznego „0” informacji binarnej, a wyższa częstotliwość – logicznej „1”. Czasami przypisanie częstotliwości może być odwrotne.

Sygnał zmodulowany może przechodzić z jednej częstotliwości w drugą, z ciągłością jego fazy lub bez niej. Jest to równoważne sytuacji kiedy kluczowane są wyjścia dwóch niezależnych generatorów albo parametry jednego generatora.

Przypadek fazy nieciągłej[edytuj | edytuj kod]

Ogólny schemat blokowy generatora dla FSK z fazą nieciągłą

Kod modulacyjny[edytuj | edytuj kod]

gdzie:

– częstotliwości znamienne,
– amplituda sygnału nośnego.

Widmowa gęstość mocy[edytuj | edytuj kod]

Widmo gęstości mocy sygnału FSK z nieciągłą fazą dla różnych wartości wskaźnika kluczowania

Na to jaki kształt ma widmo ma wpływ wskaźnik kluczowania (częstotliwości):

gdzie – częstotliwość kluczowania wyraża się wzorem

Nieciągłość fazy przebiegu zmodulowanego powoduje pogorszenie jego właściwości transmisyjnych i detekcyjnych (przejściowe zaniki obwiedni, fluktuacje częstotliwości chwilowej, stosunkowo wolno zanikające widmo).

Przypadek fazy ciągłej[edytuj | edytuj kod]

Ogólny schemat blokowy generatora dla FSK z fazą ciągłą

(ang. CPFSK Continuous Phase Frequency Shift Keying)

Kod modulacyjny[edytuj | edytuj kod]

Szczególny przypadek modulacji FM

gdzie:

– amplituda sygnału nośnego,
– częstotliwość nośna,
– dewiacja częstotliwości.

Widmowa gęstość mocy[edytuj | edytuj kod]

Widmo gęstości mocy sygnału FSK z ciągłą fazą dla różnych wartości wskaźnika kluczowania

Ciągłość fazy przebiegu FSK powoduje szybsze zanikanie widma sygnału, a tym samym eliminację przesłuchów międzykanałowych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Papir: Podstawy modulacji i detekcji. Wydawnictwo AGH, 1992.