Przejdź do zawartości

Głowaczewo (powiat wałecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głowaczewo
osada
Ilustracja
Kościół Narodzenia NMP
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

wałecki

Gmina

Wałcz

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

78-600[2]

Tablice rejestracyjne

ZWA

SIMC

0531045

Położenie na mapie gminy wiejskiej Wałcz
Mapa konturowa gminy wiejskiej Wałcz, po prawej znajduje się punkt z opisem „Głowaczewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Głowaczewo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Głowaczewo”
Położenie na mapie powiatu wałeckiego
Mapa konturowa powiatu wałeckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Głowaczewo”
Ziemia53°18′51″N 16°36′45″E/53,314167 16,612500[1]

Głowaczewoosada (do 31.12.2012 przysiółek wsi Czechyń[3]), położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz, historycznie w Wielkopolsce.

Wieś królewska Klawiter starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego[4].

We wsi znajduje się zabytkowy kościół Narodzenia NMP z XIX w.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Przez miejscowość przepływa rzeka Piława.

W pobliżu wsi znajdują się jeziora Krąpsko Łękawe, Krąpsko-Radlino i inne.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33759
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 317 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 20 grudnia 2012 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 1515)
  4. Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 242.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]