Gabriel Rafał Opacki

Gabriel Rafał Chryzanty Opacki
Data i miejsce urodzenia	1741 lub 1742 ; Mężenin
Data i miejsce śmierci	11 lutego 1806 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	Rutki-Kossaki
	Odznaczenia

Gabriel Rafał Chryzanty Opacki herbu Prus III^[1] (ur. 25 października 1741 w Mężeninie, zm. 11 lutego 1806 w Warszawie)^[2] – ziemianin z Łomżyńskiego, generał major ziemiański ziemi wiskiej.

Jako oficer Wojsk Koronnych służył pod Janem Branickim. Od 1769 szambelan króla, od 1775 chorąży, potem kasztelan wiski. Poseł na sejm 1778 roku ziemi wiskiej^[3]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego^[4]. Zwolennik reform i Konstytucji 3 Maja. Uczestnik insurekcji kościuszkowskiej. Po wybuchu powstania organizator siły zbrojnej ziemi wiskiej w randze generała. Niczym się nie odznaczył. Po upadku powstania nie odniósł też żadnych konsekwencji ze strony zaborców. Pomnażał fortunę nie stroniąc od gwałtów, a nawet zabójstw.(m.in. Ożarowskich), ale ufundował kościół w Giełczynie k. Wizny. Wystarał się też o tytuł hrabiego pruskiego. Nie dosłużył się miru wśród braci szlacheckiej. Uruski oraz Leitgeber w Nowym Almanachu Błękitnym stwierdza, że Jan Gabriel Rafał Chryzantem (1741–1806), właściciel dóbr Mierzenin i Krośniewice, syn Stanisława i Konstancji Mieczkowskiej, otrzymał 1797 od króla Fryderyka Wilhelma II dziedziczny tytuł hrabiego w Prusach. Pochowany w Rutkach-Kossakach.

W 1794 roku odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler Orderu Świętego Stanisława w 1782 roku^[5].

W Warszawie w roku 1774 poślubił Mariannę Gomolińską, córkę Karola Gomolińskiego. Miał z nią jedyną córkę – Agnieszkę wydaną za Rajmunda Rembielińskiego. Zmarł 11 lutego 1806 w Warszawie, a pochowany został w Rutkach-Kossakach^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XII, Warszawa 1915, s. 352.
↑ ^a ^b JakubJ. Selder JakubJ., Od Gomolińskich do Rembielińskich, Ridero IT Publishing, 2021, ISBN 978-83-8273-209-2 .
↑ Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 348.
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 313.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Warszawa 2008, s. 275.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd.: Oficyna Wydawnicza „Ajaks” Pruszków 2001.
Jakub Selder: Od Gomolińskich do Rembielińskich. Ridero IT Publishing, 2021. ISBN 978-83-8273-209-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biogram Gabriela Rafała Chryzantego Opackiego w Internetowym Polskim Słowniku Biograficznym. Data dostępu 2014-11-14

[1] Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XII, Warszawa 1915, s. 352.

[:0-2] JakubJ. Selder JakubJ., Od Gomolińskich do Rembielińskich, Ridero IT Publishing, 2021, ISBN 978-83-8273-209-2 .

[3] Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 348.

[4] Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 313.

[5] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Warszawa 2008, s. 275.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]