Przejdź do zawartości

Game Over (książka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Game Over
Autor

David Sheff

Tematyka

historia przedsiębiorstwa Nintendo

Wydanie oryginalne
Język

angielski

Data wydania

1993

Wydawca

Random House

Game Over – książka autorstwa Davida Sheffa, poświęcona historii przedsiębiorstwa Nintendo. Pierwsze wydanie miało miejsce nakładem wydawnictwa Random House w 1993 roku.

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Sheff opisuje historię Nintendo od chwili założenia w 1889 roku[1], skupiając się w szczególności na działalności firmy w Stanach Zjednoczonych. Szukając odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób Nintendo stało się dominującą siłą na amerykańskim rynku gier wideo, autor opisuje jego praktyki biznesowe i strategię[2][3], a także otaczające je kontrowersje – m.in. oskarżenia o nieuczciwą konkurencję[4] lub o szkodliwy wpływ gier na młodzież[3]. Oprócz tego w wątkach pobocznych opisana jest pokrótce historia innych przedstawicieli branży gier (np. Atari[5] lub Electronic Arts[6]). Na potrzeby książki Sheff przeprowadził wywiady z wieloma osobami związanymi z Nintendo, takimi jak Hiroshi Yamauchi, Howard Lincoln lub Minoru Arakawa[7][8].

Choć podtytuł pierwszego wydania, How Nintendo Zapped an American Industry, Captured Your Dollars, and Enslaved Your Children[a], może brzmieć alarmistycznie, książka nie ma charakteru wprost krytycznego wobec Nintendo i traktuje temat neutralnie[7][9][10]. Autor po wydaniu książki bronił jej podtytułu, argumentując, że gry Nintendo istotnie wywierają na dzieci „zniewalający” wpływ[11].

Okoliczności powstania książki

[edytuj | edytuj kod]

Autor książki, David Sheff, był dziennikarzem znanym przede wszystkim z wywiadów z Johnem Lennonem i Yoko Ono dla czasopisma Playboy. Temat Nintendo zainteresował go po tym, jak jego syn otrzymał na Boże Narodzenie konsolę Nintendo Entertainment System, która – według słów Sheffa – szybko stała się dla chłopca i jego kolegów „obsesją”. Do swojego pomysłu Sheff przekonał redaktora naczelnego magazynu „Men's Life”, który wysłał go w pierwsze podróże do siedzib Nintendo w Ameryce i Japonii. Początkowo Sheff planował napisanie jedynie artykułu o Nintendo, lecz ostatecznie plan przerodził się w napisanie całej książki[12].

Publikacja

[edytuj | edytuj kod]

Przed wydaniem książki jej fragmenty ukazały się w czasopismach „San Francisco Focus”, „Men's Life”, „Playboy” i „Rolling Stone”[13]. Pierwsze wydanie książki ukazało się 1 marca 1993 roku nakładem wydawnictwa Random House, z podtytułem How Nintendo Zapped an American Industry, Captured Your Dollars, and Enslaved Your Children[14].

Drugie wydanie ukazało się w 1994 roku nakładem Vintage Press, z podtytułem How Nintendo Conquered the World[15]. Zawiera ono dodatkowy rozdział, opisujący kontrowersje związane z ocenzurowanym wydaniem Mortal Kombat na konsolę SNES, narastającą konkurencję ze strony Sony, Atari i 3DO oraz zapowiedź nowej konsoli Nintendo 64[12][16].

Wydanie z 1999 roku, nakładem wydawnictwa GamePress, opatrzone było podtytułem Press Start To Continue. Zawiera ono dodatkowy rozdział autorstwa dziennikarza Andy'ego Eddy'ego, streszczający ważne zdarzenia w branży gier od czasu pierwszego wydania, np. pojawienie się systemów oceny wiekowej gier lub inauguracja targów Electronic Entertainment Expo[8][17]. Wydanie to uzupełnione zostało także o zdjęcia ilustrujące historię Nintendo[17].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

W chwili wydania w 1993 roku Game Over została ciepło przyjęta przez krytyków. Pismo o grach komputerowych „Edge” poleciło książkę czytelnikom[18], a recenzent w piśmie „Electronic Games” chwalił ją m.in. za barwne sportretowanie opisanych w niej postaci[10]. W 1999 roku recenzent „Chicago Tribune” określił Game Over jako „znakomitą lekturę” i „prawdopodobnie najlepszy wgląd w Nintendo, jaki kiedykolwiek zostanie dany publice”[8]. Z drugiej strony książka była też krytykowana jako zbyt rozwlekła i mająca zbyt wiele wątków niezwiązanych z główną treścią[9][19][14]. Na przykład recenzent w „The Independent” sugerował, że „skrócona do połowy byłaby lepsza, a do jednej czwartej – mogłaby nawet być genialna”[19].

Game Over szybko zyskała reputację jednego z najlepszych źródeł informacji na temat Nintendo. Redaktorzy pisma „Next Generation” w 1995 roku podkreślali, że z książki czerpią informacje praktycznie codziennie[20]. Według serwisu IGN, Game Over dla wielu publicystów piszących o grach komputerowych stanowi „stały punkt odniesienia”, a wiele ciekawostek o Nintendo pojawiających się na łamach pism pochodzi właśnie z tej książki[17]. Z okazji trzeciego wydania IGN określił książkę jako fascynującą i dokładnie opisującą aspekty przemysłu gier komputerowych w najdrobniejszych szczegółach, nazywając ją „najlepszą Biblią gracza wideo”[12]. Publicysta serwisu US Gamer podkreślał, że swobodny dostęp, jaki uzyskał Sheff do ludzi związanych z Nintendo, był „bezprecedensowy (i niepowtarzalny)”. Określił Game Over jako „definitywne dzieło na ten temat”, stanowiące główne źródło dla każdego, kto od czasu jej wydania próbował pisać o Nintendo[21].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W dosłownym tłumaczeniu z angielskiego: „Jak Nintendo poraziło amerykański przemysł, zawładnęło twoimi dolarami i zniewoliło twoje dzieci”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sheff 2011 ↓, „2. In Heaven's Hands”.
  2. ↑ Sheff 2011 ↓, „8. Enter the Dragon”.
  3. ↑ a b Sheff 2011 ↓, „9. The Grinch Who Stole Christmas”.
  4. ↑ Sheff 2011 ↓, „12. Game Over”.
  5. ↑ Sheff 2011 ↓, „7. Reversal of Fortune”.
  6. ↑ Sheff 2011 ↓, „10. Game Masters”.
  7. ↑ a b Scott Juster: 'Game Over': A Look at Nintendo's Past and Future. PopMatters, 2012-02-22. [dostęp 2020-03-24]. (ang.).
  8. ↑ a b c Steven L. Kent. 3 Books Offer A Look At Video-game History. „Chicago Tribune”, 1999-10-07. (ang.). 
  9. ↑ a b Game Over: How Nintendo Zapped an American Industry, Captured Your Dollars, and Enslaved Your Children. „Publishers Weekly”, 1993-03-29. (ang.). 
  10. ↑ a b Bill Kunkel. Read this book!. „Electronic Games”. August, 1993. s. 88. (ang.). 
  11. ↑ O. Casey Corr, Nintendo: From collapse to empire, „The News”, Boca Raton, 18 lipca 1993, str. 4E (ang.), Przedruk z gazety „Seattle Times”.
  12. ↑ a b c Dexter Sy: Game Over: Press Start to Continue. IGN, 1999-08-14. [dostęp 2020-03-24]. (ang.).
  13. ↑ Sheff 2011 ↓, „Acknowledgments”.
  14. ↑ a b Game Over. „Kirkus Reviews”, 1993-02-01. (ang.). 
  15. ↑ Game Over: How Nintendo Conquered the World,.... „Chicago Tribune”, 1994-07-17. (ang.). 
  16. ↑ Sheff 2011 ↓, „Afterword to the Vintage Edition: The Real Game is Just Beginning”.
  17. ↑ a b c Dexter Sy: Talking Game Over. IGN, 1999-09-10. [dostęp 2020-03-24]. (ang.).
  18. ↑ Game Over for Nintendo. „Edge”. October 1993. s. 16. (ang.). 
  19. ↑ a b William Leith. All you ever wanted to know about Nintendo: 'Game Over' – David Sheff: Hodder, 19.99. „The Independent”, 1993-10-03. (ang.). 
  20. ↑ Essential reading. „Next Generation”. April 1995. s. 26. (ang.). 
  21. ↑ Jeremy Parish: Essential Reading: "I Am Error" Brings New Insight to the History of the NES. US Gamer, 2015-05-07. [dostęp 2020-03-24]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • David Sheff: Game Over: How Nintendo Conquered the World. Wyd. Kindle e-book. Vintage Books, 2011. ISBN 978-0-307-80074-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Game_Over_(książka)&oldid=74265598”