Garnirowanie
Garnirowanie (z fr. garnir[1] – ozdabiać) – przybranie, dekorowanie potraw i naczyń, na których są podane, za pomocą niewielkiej (dodatkowej) porcji żywności – rzeźbionej, artystycznie ciętej lub/oraz odpowiednio zaaranżowanej[2][3]. Dodatki, którymi się zdobi potrawę zwie się garnirunkiem lub także garnirowaniem.
Do garnirowania potraw słonych najczęściej używa się jarzyn i zieleniny, zwykle sałaty i natki pietruszki.
Garnirować można również napoje. Najczęściej do tego celu stosuje się plaster cytryny, pomarańczy, spiralnie skrojoną skórkę z cytryny – „twist” – długości 10-12 cm, plaster kiwi, truskawkę, cząstkę brzoskwini, cząstkę plastra ananasa itp. Ponadto wisienki koktajlowe – tzw. „maraski”, cebulki koktajlowe, oliwki itp. Owoce do drinków powinny być drobne, dobrze wymyte, świeżo przygotowane (skrojone). Maraski ze słoika z zalewą słodką czy cebulki lub oliwki z zalewy słonej powinny być przed użyciem spłukane wodą. Drobne owoce nabija się na szpadki, zaś plastry cytryny lub pomarańczy po nacięciu nasadza się na brzeg szkła.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik wyrazów obcych. swo.pwn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)]., Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ About Garnishes and Decorations. W: Diane Roupe: The Blue Ribbon Country Cookbook. Thomas Nelson, Inc., 2009?, s. 316. ISBN 978-1-4016-0360-1. OCLC 180161813. (ang.).
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN.