Giżkowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giżkowo
osada
Ilustracja
dwór we wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kamieński

Gmina

Kamień Pomorski

Liczba ludności (2022)

51[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-400[3]

Tablice rejestracyjne

ZKA

SIMC

0776930

Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski
Mapa konturowa gminy Kamień Pomorski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Giżkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Giżkowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Giżkowo”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Giżkowo”
Ziemia53°53′37″N 14°51′46″E/53,893611 14,862778[1]

Giżkowoosada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski, przy drodze wojewódzkiej nr 106 Rzewnowo - Stargard - Pyrzyce. Na południe od osady leży Jezioro Śniatowskie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378 roku gdy należała do dwóch rodów rycerskich: von Knuth i von Mellin. W 1687 roku rodzina von Mellin wykupiła cały majątek wraz z powiązanym folwarkiem Ganiec. W 1803 roku spadkobierczyni von Mellin sprzedała ziemie Henningowi von Blankenburg. W 1834 roku majątek kupił syndyk i administrator kapituły kamieńskiej, radca M. F. Kreich. W 1842 roku majątek przeszedł jako posag wnuczki na rodzinę von Neste. W 1884 roku właścicielem folwarku był Hasso von Flemming z Benic. W 1892 roku majątek obejmował 513 ha ziemi i hodowlę 1050 owiec. W 1899 roku Kurd von Flemming połączył posiadane majątki, w tym Giżkowo w klucz majątkowy Benice. W 1939 roku właścicielem folwarku był Hasso von Flemming, a zarządcą W. Mattern. Po 1945 roku majątek wszedł w skład PGR. Po II wojnie światowej był to przysiółek zniesionej wsi Gardziec[4].

Dwór[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się dwór zbudowany na początku XIX wieku w stylu neoklasycystycznym. Jest to parterowy budynek o powierzchni 500 m², założony na rzucie prostokąta, kryty dwuspadowym dachem z naczółkami. Dwór najprawdopodobniej był wykorzystywany jako siedziba administratora majątku. W sąsiedztwie znajduje się park dworski o powierzchni 3 ha z drugiej połowy XIX w. Obiekt jest dostępny z zewnątrz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 32694
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 299 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Szczeciński Dziennik Wojewódzki. R.4, nr 13 (5 sierpnia 1948)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa. Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie.