Gieorgijewsk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gieorgijewsk
Георгиевск
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Kraj

 Stawropolski

Rejon

gieorgijewski

Data założenia

1777

Prawa miejskie

1786

Powierzchnia

25 km²

Wysokość

300 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


65 633[1]
2625,32 os./km²

Nr kierunkowy

+7 87951

Kod pocztowy

357 820

Tablice rejestracyjne

26

Położenie na mapie Kraju Stawropolskiego
Mapa konturowa Kraju Stawropolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Gieorgijewsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Gieorgijewsk”
Ziemia44°09′N 43°28′E/44,150000 43,466667
Strona internetowa

Gieorgijewsk, Georgijewsk (ros. Георгиевск) – miasto w Rosji, w Kraju Stawropolskim, nad rzeką Podkumok, siedziba administracyjna rejonu gieorgijewskiego. Ośrodek przemysłu metalowego, elektronicznego, biochemicznego, lekkiego i spożywczego; węzeł kolejowy[2]. W mieście znajdują się m.in. zabytkowe budynki Gieorgijewskiego Towarzystwa Kredytowego, filii Azowsko-Czarnomorskiego Banku Handlowego, rady miasta (XIX w.), a także cerkiew św. Mikołaja z 1780 roku, ogród botaniczny i muzeum krajoznawcze[3].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku liczyło ok. 72,1 tys. mieszkańców[4].

W 2021 roku liczyło ok. 65 tys. mieszkańców[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość została założona w 1777 roku jako twierdza św. Jerzego (kriepost' Swiatogo Gieorgija). W 1783 roku podpisano w twierdzy traktat gieorgijewski o przekazaniu Gruzji Wschodniej pod protektorat rosyjski. W 1786 roku miejscowość otrzymała prawa miejskie. W latach 1802–22 była centrum guberni kaukaskiej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online] [dostęp 2021-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).
  2. ГЕОРГИЕВСК. Энциклопедический словарь. [dostęp 2012-09-27]. (ros.).
  3. a b Георгиевск. Географические названия мира: Топонимический словарь. — М: АСТ. Поспелов Е.М. 2001. [dostęp 2012-09-27]. (ros.).
  4. ПРЕДВАРИТЕЛЬНЫЕ ИТОГИ ВСЕРОССИЙСКОЙ ПЕРЕПИСИ НАСЕЛЕНИЯ 2010 ГОДА. Федеральная служба государственной статистики. [dostęp 2012-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ros.).