Giuseppe Dordoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giuseppe Dordoni
Ilustracja
Giuseppe Dordoni (z lewej) i Abdon Pamich w 1961
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1926
Piacenza

Data i miejsce śmierci

24 października 1998
Piacenza

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Helsinki 1952 lekkoatletyka
(chód na 50 km)
Mistrzostwa Europy
złoto Bruksela 1950 chód na 50 km
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Aleksandria 1951 chód na 10 000 m
złoto Barcelona 1955 chód na 10 000 m

Giuseppe „Pino” Dordoni (ur. 28 czerwca 1926 w Piacenzy, zm. 24 października 1998 tamże[1]) – włoski lekkoatleta chodziarz, mistrz olimpijski i mistrz Europy.

Początkowo startował w chodzie na 10 000 metrów. Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie zajął 9. miejsce w tej konkurencji[1].

Później startował na dłuższych dystansach. Na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli zwyciężył w chodzie na 50 kilometrów[2]. Powtórzył to osiągnięcie na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach w tej samej konkurencji[1].

W następnych latach nie odnosił już takich sukcesów. Nie ukończył chodu na 50 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne zajął 9. miejsce w chodzie na 20 kilometrów[1]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie był 6. w chodzie na 20 kilometrów i nie ukończył chodu na 50 kilometrów[4]. Wreszcie na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie zajął 7. miejsce w chodzie na 50 km.

Dwukrotnie zwyciężył w igrzyskach śródziemnomorskich w chodzie na 10 000 metrów: w Aleksandrii w 1951 oraz w Barcelonie w 1955[5].

26 razy był mistrzem Włoch[6]:

  • chód na 10 000 metrów: 1946–1956 i 1957
  • chód na 20 kilometrów: 1947–1950 i 1952–1957
  • chód na 50 kilometrów: 1949, 1950 i 1952-1954

Swój najlepszy wynik w chodzie na 50 kilometrów osiągnął na zakończenie kariery 16 października 1960 w Ponte San Pietro: 4:24:19[7].

Po zakończeniu wyczynowego uprawiania lekkoatletyki został trenerem chodu sportowego. Jego podopiecznymi byli m.in. Abdon Pamich i Maurizio Damilano[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Pino Dordoni [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-10] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 500 [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 506 [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 513 [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-10] (ang.).
  6. Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 12 [dostęp 2020-08-10] (wł.).
  7. Pino Dordoni Biografia [online], Federazione Italiana di Atletica Leggera [dostęp 2020-08-10] (wł.).