45°03′N 9°42′E/45,050000 9,700000Piacenza
| Piacenza | ||||
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Włochy
| |||
| Region | Emilia-Romania | |||
| Prowincja | Piacenza | |||
| Kod ISTAT | 033032 | |||
| Powierzchnia | 118 km² | |||
| Populacja (2004) • liczba ludności |
99.150 | |||
| • gęstość | 806,2 os./km² | |||
| Nr kierunkowy | 0523 | |||
| Kod pocztowy | 29100 | |||
Położenie na mapie Włoch   Piacenza | ||||
| 45°03′N 9°42′E/45,050000 9,700000
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Piacenza (wym. [pja'ʧɛnʦa]) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania (Emilia-Romagna), w prowincji Piacenza.
Według danych na rok 2004 gminę Piacenza zamieszkiwały 99 150 osoby, 806,2 os./km². Powierzchnia gminy wynosi 118 km². Miasto znajduje się przy głównym szlaku kolejowym i autostradzie z Mediolanu na południe Włoch.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Piacenza została założona w 218 p.n.e. przez Republikę rzymską[1][2][3] jako miasto-kolonia strzegące ówczesnych granic imperium[4].
W marcu 1095 roku miał miejsce synod w Piacenzie. Organizatorem był papież Urban II. Miał tu miejsce skandal związany z kijowską księżniczką Eupraksją. Główne ustalenia:
- ogłoszenie walki przeciw Henrykowi IV
- potępienie handlu urzędami kościelnymi
- potępienie małżeństw duchownych.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Katedra w Piacenzy – romański kościół ukończony w roku 1233
Urodzeni w Piacenzie[edytuj | edytuj kod]
- Anonim z Piacenzy, anonimowy pątnik, który ok. roku 570 odwiedził Ziemię Świętą i pozostawił po sobie opis swojej podróży
- Teobaldo Visconti, późniejszy papież Grzegorz X.
- Giorgio Armani, włoski projektant mody
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piacenza. W: Encyklopedia [on-line]. PWN. [dostęp 2018-05-17].
- ↑ More than 2.200 years old and still looking good. Piacenza was born as a Roman fronteer colony in 218 B.C.. Comune di Piacenza. [dostęp 2018-05-17].
- ↑ Maria Luigia Pagliani: Piacenza. Forma e urbanistica. L'Erma di Bretschneider, 1991, s. 12. ISBN 978-88-7062-719-0. [dostęp 2018-05-17].
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata. Tom 3. Świat okresu cywilizacji klasycznych, s. 256, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Věra Hrochová, Miroslav Hroch: Krzyżowcy w Lewancie. W obronie grobu Chrystusa. Tłumaczenie Zdzisław Dobrzyniecki. Ancher, 1992. ISBN 83-85576-03-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
| |||||
