Grzegorz Tuderek
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1938 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, inżynier, menedżer |
| Stanowisko |
poseł na Sejm III i IV kadencji (1997, 2002–2005) |
| Odznaczenia | |
| |
Grzegorz Konstanty Tuderek (ur. 10 marca 1938 w Księżomierzu) – polski polityk, menedżer, inżynier, poseł na Sejm III i IV kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1966 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Warszawie. Od lat 70. pracuje jako menedżer. W latach 1978–1983 był konsulem handlowym Polski w Chicago[1]. Od 1985 do 1998 pełnił funkcję prezesa zarządu spółki akcyjnej Budimex[2]. Był inicjatorem Klubu Wschodniego, pełnił funkcję jego prezesa, następnie został przewodniczącym rady. Należy do założycieli Polsko-Niemieckiego Centrum Młodzieży w Olsztynie, przewodniczył zarządowi tej organizacji. W 1999 został prezesem zarządu Beton Stalu w Warszawie. W 1996 znalazł się na 100. pozycji listy 100 najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”.
Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1989 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła z listy tej partii[3]. W 1997 został posłem III kadencji z listy ogólnopolskiej Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Mandat sprawował do 31 grudnia 1997, rezygnując z uwagi na niemożność jego łączenia z kierowaniem spółką[4][5].
W wyborach w 2001 bez powodzenia kandydował z listy SLD-UP w okręgu rzeszowskim (dostał 5343 głosy). W 2002 zastąpił w Sejmie Edwarda Brzostowskiego. Zasiadał w Komisji Skarbu Państwa, Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz w Komisji Infrastruktury. Pełnił funkcję przewodniczącego dwóch podkomisji nadzwyczajnych. W trakcie kadencji wystąpił z SLD[6], przechodząc do Socjaldemokracji Polskiej. Później wstąpił do Samoobrony RP[7], z ramienia której bezskutecznie ubiegał się o reelekcję w wyborach w tym samym roku (otrzymał 3981 głosów)[8], a rok później o mandat w sejmiku mazowieckim. W maju 2006 został przewodniczącym struktur Samoobrony RP w Warszawie[9], z funkcji tej zrezygnował w 2007[10]. Był twórcą programu tej partii dla Warszawy[11]. Doradzał Andrzejowi Lepperowi w trakcie pełnienia przez niego urzędu wicepremiera. Następnie wystąpił z Samoobrony RP.
W marcu 2008 przystąpił do Polskiej Lewicy[12]. Następnie wrócił do SLD, kandydował z ramienia tej partii w wyborach do Sejmu w 2011[13] i 2015[14]. W 2018 kandydował natomiast na radnego stołecznej dzielnicy Ochota[15]. W 2022 wystąpił z powstałej z przekształcenia SLD Nowej Lewicy[16].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 1997, za wybitne zasługi dla rozwoju gospodarki narodowej, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polowanie na dinozaury. polityka.pl, 9 stycznia 1999. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Prezes Tuderek został odwołany. rp.pl, 30 października 1998. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Bianka Mikołajewska: Miss, kasa i PiS. polityka.pl, 26 maja 2007. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Tuderek oddaje mandat. rp.pl, 5 stycznia 1998. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Tuderek bliski Lepperowi. rp.pl, 20 kwietnia 2005. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Parlamentarzyści od 1991 roku. sldpodkarpacie.pl. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Tuderek szefem w stolicy. rp.pl, 8 maja 2006. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Kongres Warszawskiej Samoobrony RP. samoobrona.org.pl, 1 czerwca 2007. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Program dla Warszawy. samoobrona.org.pl, 24 lutego 2006. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Joanna Cieśla: Kanapa odrzuconych. polityka.pl, 6 kwietnia 2008. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Oktawia Kromer: Rozłam w warszawskiej Nowej Lewicy. Kto odszedł i dlaczego?. wyborcza.pl, 4 lutego 202. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 16, poz. 152.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2024-02-20].