Hamidiye (1901)
 Okręt siostrzany „Hamidiye” – „Abdül Mecid” w 1903 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1901 |
| Wodowanie |
1901 |
 Imperium Osmańskie
| |
| Nazwa |
Hamidiye |
| Wejście do służby |
1902 |
| Zatopiony |
30 września 1911 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 145 ton |
| Długość |
całkowita: 50,6 metra |
| Szerokość |
5,6 metra |
| Zanurzenie |
1,2 metra |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe o łącznej mocy 2400 KM 3 kotły, 2 śruby | |
| Prędkość |
26 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 działko kal. 37 mm 4 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm (2 x I) |
| Załoga |
30 |
Hamidiye – turecki torpedowiec z początku XX wieku, jedna z dwóch zbudowanych we Włoszech jednostek typu Hamidiye. Okręt został zwodowany w 1901 roku w stoczni Ansaldo w Genui, a w 1902 roku wcielono go w skład marynarki Imperium Osmańskiego. Torpedowiec wziął udział w wojnie włosko-tureckiej, podczas której został zatopiony w Prewezie 30 września 1911 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Dwa torpedowce typu Hamidiye[a] zostały zamówione przez Turcję we Włoszech w marcu 1901 roku[2]. „Hamidiye” zbudowany został w stoczni Ansaldo w Genui[3]. Stępkę okrętu położono w 1901 roku i w tym samym roku został zwodowany[1][3]. Nazwa okrętu została nadana na cześć sułtana Abdülhamida II[4].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był torpedowcem z kadłubem wykonanym ze stali[3]. Długość całkowita wynosiła 50,6 metra (47,8 metra między pionami) szerokość 5,6 metra i zanurzenie 1,2 metra[3][5]. Wyporność normalna wynosiła 145 ton[1][3]. Jednostka napędzana była przez dwie pionowe trzycylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania Ansaldo o łącznej mocy 2400 KM, do których parę dostarczały trzy kotły typu Yarrow, także wyprodukowane w macierzystej stoczni[3][5][b]. Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 26 węzłów[3][5][c]. Zapas węgla wynosił 50 ton[1][3].
Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się pojedyncze działko kalibru 37 mm QF L/20 Hotchkiss z zapasem 250 nabojów[3][5][d]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kalibru 450 mm z łącznym zapasem czterech torped[3][5][e].
Załoga okrętu składała się z 4 oficerów i 26 podoficerów i marynarzy[3][5][f].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Po przeprowadzeniu prób morskich „Hamidiye” został w 1902 roku w Stambule wcielony w skład marynarki wojennej Imperium Osmańskiego[3][5]. W maju 1909 roku wziął udział w pierwszych manewrach floty tureckiej na Morzu Marmara[6]. 30 września 1911 roku, podczas wojny włosko-tureckiej, stacjonujące w porcie Preweza torpedowce „Hamidiye” i „Alpagot” zostały zatopione ogniem artylerii włoskich niszczycieli „Artigliere” i „Corazziere”[3][5][g].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zwane również typem Abdül Mecid[1].
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podają, że parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podają, że prędkość maksymalna wynosiła 27 węzłów.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podają, że okręt był uzbrojony w dwa działka rewolwerowe Hotchkiss.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podają, że okręt miał wyrzutnie torped kalibru 356 mm.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podają, że załoga okrętu liczyła 20 osób.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podają, że zatopiony został wtedy bliźniaczy okręt „Hamidiye” – „Abdül Mecid”, a Gozdawa-Gołębiowski 1985 ↓, s. 432 podaje, że prócz „Alpagota” został zatopiony „Hamidabad”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: HAMİDİYE torpedo boats (1902). Navypedia. [dostęp 2024-03-22]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski: Od wojny krymskiej do bałkańskiej. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1985. ISBN 83-215-3259-4.
- Bernd Langensiepen, Ahmet Güleryüz: The Ottoman Steam Navy 1828–1923. Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-659-0.
