Harriet Cohen
| |
| Imię i nazwisko |
Harriet Pearl Alice Cohen |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Harriet Pearl Alice Cohen[1] (ur. 2 grudnia 1895 w Londynie, zm. 13 listopada 1967 tamże[1][2][3]) – brytyjska pianistka pochodzenia żydowskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była bratanicą rabina Francisa Lyona Cohena[1] i kuzynką pianistki Irene Scharrer[1][4], jej prapradziadkiem był Moses Samuel[4]. Podstaw gry na fortepianie uczyła się w domu rodzinnym[3]. W latach 1912–1917 studiowała w Royal Academy of Music w Londynie[2], jej nauczycielem był Tobias Matthay[3][4]. Debiutowała publicznie w wieku 13 lat w londyńskiej Queen’s Hall[2][3]. Występowała jako solistka i kameralistka, koncertowała z czołowymi orkiestrami brytyjskimi[2][3]. Wykonywała dawną i współczesną muzykę na instrumenty klawiszowe[2], ceniono jej interpretacje utworów J.S. Bacha[2][4]. W 1924 roku wystąpiła na festiwalu muzyki współczesnej w Salzburgu, a w 1930 roku na Coolidge Festival[1]. Dokonała prawykonań wielu utworów współczesnych kompozytorów brytyjskich takich jak Arnold Bax czy Ralph Vaughan Williams, którzy dedykowali jej swoje dzieła[2][3]. W 1947 roku wykonała utwór Baxa Morning Song, napisany na uroczystość 21. urodzin księżniczki Elżbiety[1]. W 1948 roku doznała poważnego urazu prawej ręki, odtąd grała wyłącznie lewą ręką[3][4].
Dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1938)[3]. Opublikowała pracę poświęconą wykonawstwu muzyki fortepianowej pt. Music’s Handmaid (Londyn 1936, 2. wyd. 1950)[2][3]. Pośmiertnie ukazały się jej wspomnienia pt. A Bundle of Time (Londyn 1969)[1][2][3].
Przez wiele lat miała romans z Arnoldem Baxem[1][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h The Palgrave Dictionary of Anglo-Jewish History. edited by William D. Rubinstein, Michael Jolles and Hilary L. Rubinstein. New York: Palgrave-Macmillan, 2011, s. 162. ISBN 978-1-4039-3910-4.
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 226. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 678. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 28. ISBN 978-0-8108-8879-1.